Bonifaci Calvo | |
---|---|
Nacemento | 1253 |
Falecemento | 1266 |
Ocupación | trobador, compositor e poeta |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Bonifaci Calvo (Bonifaz de Xénova nos cancioneros) foi un trobador xenovés do século XIII, compositor de lírica provenzal e lírica galego-portuguesa.[1][2]
Trobador de orixe xenovés que podería ter chegado a Sevilla co embaixador Nicolás Calvo, documentado no repartimiento de Sevilla e que logrou en 1251 que Fernando III permitise a continuidade dunha colonia xenovesa establecida en Sevilla na época de dominio musulmán.[2] Catro das súas composicións provenzais conteñen referencias a feitos ocorridos entre 1252 e 1255, xa durante o reinado de Afonso X. Estas composicións e a dedicatoria ao monarca de parte das súas cantigas de amor provenzais, son indicios de que puido pasar bastantes anos na corte castelá.[3] Cara ao 1266 aparece documentado de novo en Xénova, polo menos até 1273, onde se perde o rastro documental.[1]
Consérvanse 18 composicións en occitano e dúas cantigas de amor en galego-portugués, ademais dunha composición plurilingüe coñecida como Un nou sirventes ses tardar, sirventés composto en: occitano[1], galego-portugués e francés.[4][1]