O fungo dos lameiros[1], cogomelo dos lameiros ou champiñón silvestre[2], de nome científico Agaricus campestris (L.) Fr., é unha especie da familia dos Agaricaceae.
En galego tamén é coñecido coma fungo pequeno das febras[3].
- Sombreiro: de 6 a 10 cm de diámetro. Hemisférico, convexo e logo aplanado. Cutícula sedosa, fibrilosa de cor branca, doadamente separable.[4]
- Pé: curto, groso e cilíndrico, algo engrosado na base. Liso de cor branca, con anel simple membranoso e branco.
- Himenóforo: áminas libres, apertadas, de cor rosa vivo, logo chocolate e ó final negruzcas.
- Veos: con anel
- Carne: firme, compacta, grosa, branca que se colorea debilmente ó corte. De sabor doce e cheiro agradable.
- Esporada: marrón escuro
- Hábitat e época de aparición: de primavera a outono en prados e pasteiros.
- Comestibilidade: É comestible[5]
- ↑ Fraseoloxía e terminoloxía dos cogomelos de Cristovo Ruíz Leivas e Juan-A. Eiroa García-Garabal
- ↑ Nome galego en VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración, Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
- ↑ Xunto con fungo dos lameiros son a recomendación do Servizo de Normalización Lingüística da USC
- ↑ Nilsson, Sven & Persson, Olle (1977). Fungi of Northern Europe 2: Gill-Fungi. Penguin, NY. ISBN 0-14-063006-6.
- ↑ Grigson, Jane (1975). The Mushroom Feast. Londres: Penguin. ISBN 0-14-046-273-2.
|
---|
Terminoloxía | cogomelo, fungo; micorriza; anel, asco, basidio, cortina, esporóforo, esporocarpo, espora, estipe, gleba, hifa, himenio, lamela, lévedo, micelio, mofo, píleo, veo, veo universal, volva |
---|
Especies | Agaricales ( Agaricus: bóla de neve, champiñón común, fungo dos lameiros), Amanita ( amanita branca, amanita dos Césares, cacaforra da morte, cacaforra dourada, francesiña, rebentabois), Boletus, cantarela, carallán, cerrote, cogomelo dos lamigueiros, cornizó, feixó do demo, fungato, matacandil, mildio, netorra, níscaro, oídio, pé azul, peido de lobo, pleuroto, ratiño, tortullo, trufa |
---|
Taxonomía e recursos | |
---|