| |
| Imię i nazwisko |
Johannes Georg Fritsch |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1941 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
29 kwietnia 2010 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Zespoły | |
| Stockhausen-Ensamble, Feedback Studio | |
| Strona internetowa | |
Johannes Georg Fritsch (ur. 27 lipca 1941 w Bensheim-Auerbach, zm. 29 kwietnia 2010 w Bonn)[1][2] – niemiecki kompozytor i altowiolista, przedstawiciel spektralizmu[3].
W latach 1961–1965 studiował muzykologię, filozofię i socjologię na Uniwersytecie Kolońskim, a równocześnie kompozycję u Zimmermanna i muzykę elektroniczną u Koeniga w konserwatorium w Kolonii[4][5]. W 1962 wziął udział w Międzynarodowch Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie, podczas których zyskał uznanie zarówno jako kompozytor, jak i wykonawca[2][4]
W latach 1964–1970 jako altowiolista grał z zespołem Stockhausen-Ensamble oraz wziął udział w niemieckiej wystawie na Expo '70, podczas Światowych Targów w Osace w 1970[2][6].
W kolońskim konserwatorium wykładał teorię muzyki (1965–1970), harmonię i estetykę mediów (1971-1984) oraz kompozycji (1984–2006, jako profesor). Kompozycję wykładał także na kursach Darmsztadzkich (1971-1984)[4]. Od 1974 do 1998 pracował w zarządzie i był wieloletnim przewodniczącym INMM (Institut für Neue Musik und Musikerziehung) w Darmsztadzie[2].
W 1970 Fritsch był jednym z założycieli Feedback Studio w Kolonii (wraz z Rolfem Gehlhaarem i Davidem Johnsonem), a od 1975 przewodził Feedback Studio Verlag, pierwszemu wydawnictwu stworzonemu przez i dla niemieckich kompozytorów. Był producentem płyt kompaktowych, redaktorem Feedback Studio Papers (jednego z czasopism poświęconych muzyce elektronicznej), wydawcą partytur muzyki współczesnej oraz menedżerem koncertowym[6].
Fritsch od początku kariery uważał muzykę elektroniczną za idealnie naturalne, a nawet kluczowe medium. Najczęściej łączył partie zespołu kameralnego z nagraną taśmą lub z granymi na żywo partiami instrumentów elektronicznych. Tworzył też utwory całkowicie elektroniczne, a znaczna część jego pracy w Feedback Studio poświęcona była rozwojowi nowych instrumentów elektronicznych lub wyposażeniu publicznych sal w automatyczne i półautomatyczne urządzenia wytwarzające dźwięk[5][7].
Starał się znaleźć konsensus między sztucznymi i naturalnymi dźwiękami, sprawić by jego muzyka nie była izolowana jako abstrakcyjny obiekt estetyczny, ale by nieustannie konfrontowała się z elementami otoczeniem, rozbijając hermetyczność typową dla muzyki artystycznej. Jego utwory są jak kolaże łączące obce sobie elementy: muzykę europejskią i egzotyczną, sacrum i profanum, dźwięki instrumentów i uliczny hałas (Akroasis, Modulation IV)[4][7].
(na podstawie materiałów źródłowych[5][6][7])
