Snorri Hjartarson (22. apríl 190627. desember 1986) var rithöfundur og ljóðskáld. Foreldrar Snorra voru Hjörtur Snorrason, bóndi og alþingismaður, og Ragnheiður Torfadóttir frá Ólafsdal, húsfreyja. Þau bjuggu á Hvanneyri þegar Snorri fæddist en fluttu síðar í Arnarholt í Stafholtstungum.

Snorri bjó lengi í Noregi. Hann stundaði myndlistarnám við Listaháskólann í Osló, undir leiðsögn Axel Revold frá 1931 til 1932. Fyrsta ritverk Snorra kom út á norsku árið 1934, en það var skáldsagan Høit flyver ravnen. Snorri er þekktastur fyrir ljóðabækur sínar á íslensku. Hann hlaut bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs 1981 fyrir ljóðabókina Hauströkkrið yfir mér. Snorri var bókavörður við Borgarbókasafnið eftir að hann flutti aftur til Íslands.

Ritverk

[breyta | breyta frumkóða]
á norsku:
1981 Haustskyming over meg, þýtt af Ivar Orgland (Dreyer forlag, Oslo)

Ritstjórn og þýðingar

[breyta | breyta frumkóða]

Tengt efni

[breyta | breyta frumkóða]

Tengill

[breyta | breyta frumkóða]
  Þessi bókmenntagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.