- Artigo principal: O lobo na cultura popular galega.
- A muller e a loba do máis feo se namora [1].
- Alégrase o lobo cos couces da ovella.
- Avisade ó lobo e deixade o gando soilo.
- Ben parva é a ovella que co lobo se confesa.
- Ben se aleda o lobo do que come o zorro [2].
- Ben se alegra o lobo do que come o zorro.
- Ben vai a ovella coxa, coma o lobo non a colla.
- Burro de moitos cómeno os lobos.
- Cabalo que ha de ir á guerra, nin o come o lobo, nin o malpare a égoa [3].
- Can que lobos mata, lobos o matan [4].
- Cando co fato anda o dono, nin dá o teo nin vén o lobo.
- Cando mata o lobo, mata pra todos.
- Cando o lobo non vai polo seu pé, non come do que quer.
- Cando o lobo vai roubar, lonxe das casas vaino buscar.
- Cando un lobo come a outro, non hai que comer no souto.
- Coa auga en san Xoán xa se revolve o lobo ó can.
- Come o lobo de toda a carne, menos da súa, que a lambe.
- Con un lobo non se mata outro.
- Cousa de moitos cómena os lobos.
- Cousa de moitos, cousa de lobos.
- Da conta que saca o pegureiro, o lobo / monte sábelle sabe o erro [5].
- Día da Santa Cruz de maio, o lobo e o corvo nado, e o raposo medio criado [6].
- Dios nos libre da boca do lobo.
- Do contado come o lobo.
- Do lobo, un pelo.
- Do lobo un pelo, e ese no medio do lombo.
- Dou ó demo todos, dixo o que araba cos lobos [2].
- Dous lobos a un can, ben o comerán [4].
- En abril cátanos no cubil, en maio xa son bo galo, en san Xoán xa lle dou a carreira ó can, en santa Mariña xa vou pola cabritiña, en agosto xa vou co meu pai polo rostro, en Santos xa mato os bois nos campos e en xaneiro xa podo co carneiro.
- En abril está a loba no cubil, en maio sae co pai ó lado, en san Xoán atrévese co can, en Santa Mariña xa colle a cabritiña, en agosto sae co pai ó rostro.
- En maio, o lobo e o corvo nado, e o raposo ben empolado.
- En terra de lobos ouvear coma todos.
- En xaneiro, sete lobos no carreiro.
- En xaneiro, sete lobos polo carreiro.
- Faite ovella e comerate o lobo.
- Gárdate de home mal barbado e de lobo esfameado [7].
- Lobo famento non ten asento.
- Lobo tardeiro non volve baleiro.
- Mal lle vai á ovella que co lobo se aconsella.
- Marzo marzán, á noite cara de lobo e a mañán cara de can.
- Mentras o can dorme, o lobo mata e come [4].
- Muda o lobo os dentes, mais non as mentres.
- Na terra dos lobos ouvear coma eles [8].
- Na terra dos lobos, ouvear coma todos [2][9].
- Non come o lobo besta branca.
- Non soilo o lobo come carne crúa.
- Nunca o lobo mata ó lobo.
- Nunca un lobo come a outro.
- O fillo do lobo lobiño é [10].
- O fillo do lobo logo adeprende a ouvear [11].
- O fillo do lobo tira sempre ao monte.
- O lobo e o raposo non son bos compañeiros.
- O lobo famento non pode estar contento.
- O lobo farto de carne, meteuse frade.
- O lobo muda de pelo pero non de condición.
- O lobo non come da carne que quer, senón da que houber.
- O lobo non ve todo o que queda no monte.
- O lobo, onde cría, non é donde fai a matanza.
- O lobo perde do pelo pero das mañas.
- O lobo vello caza á espera.
- O lobo vello de noite oubea.
- O porco que é pró lobo non hai san Antón que o garde [12].
- O que entre lobos se mete, gandido sai.
- Ó que se fai ovella, cómeno os lobos.
- Onde non ves lobo, cata o lobo.
- Os fillos do lobo, lobos serán.
- Ovella de moitos cómena os lobos.
- Palabra, díxolle o lobo á cabra.
- Pola Santa Cruz de maio, o lobo e o corvo nado, e o raposo medio criado.
- ¿Qué lle importa ó lobo o que come o zorro?
- Quen con lobos anda, oubear deprende.
- ¡Quen o collera onde o lobo mata á ovella!
- Santa Cruz de maio, o lobo e o corvo nado, e o raposo medio criado.
- Se marzo marcea non queda can nin ovella, nin pastor coa súa pelexa, nin o can coa súa carranca, nin o lobo coa súa zanca.
- Son lobos dunha camada: se algún non esfola é que mata.
- Toda carne come o lobo, agás a súa que a delambe.
- Un bo día de xaneiro é un lobo no quinteiro.
- Un lobo a outro lobo non se comen nin se morden.
- Vaca de moitos, cómena os lobos [13].
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. muller.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Saudade nº 3, maio 1943, 24-25.
- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. cabalo.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Eladio Rodríguez González, s. v. can.
- ↑ O lobo e mailas escabrosidades do chan galego fan difícil a custodia do gando.
- ↑ A Santa Cruz de maio celébrase o día 3.
- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. home.
- ↑ Juan Sobreira Salgado: Papeletas.
- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. oubear.
- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. fillo.
- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. fillo. No orixinal: oubear.
- ↑ Eladio Rodríguez González, s. v. porco.
- ↑ Porque ninguén se preocupa de coidala, deixando esa responsabilidade ós demais.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- ANÓNIMO: Saudade. Verba Galega nas Américas, México 1942-1953. Ed. facsímile do Centro do Ramón Piñeiro 2008.
- RODRÍGUEZ GONZÁLEZ, Eladio: Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo 1958-1961.
- SOBREIRA, Juan: Papeletas de un diccionario gallego (1792-1797), ed. de J. L. Pensado Tomé, Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979.
Etnografía galega | |
|---|---|
| Meses do ano | |
| Cores | |
| Animais | |
| Alimentos | |
| Vexetais | |
| Outros | |