Max Bernhart, nado o 12 de outubro de 1883 en Krumbach, Suabia, e finado o 1 de outubro de 1952 en Türkheim, foi un numismático alemán.[1]
Traxectoria
Max Bernhart cursou ós seus estudos superiores na Universidade de Múnic, onde se graduou e onde, en 1910, acadou o seu doutoramento cunha tese sobre os achados de moeda romana ao sur de Baviera.[1][2]
Logo da súa graduación, en 1908 comezou a traballar na Colección Estatal de Moedas de Múnic (Staatliche Münzsammlung München), que naquel momento estaba dirixido por Georg Habich. Logo do falecemento de Habich en 1932, Bernhart sucedeuno a dirección dese gabinete numismático, ata a súa xubilación en 1949.[1]
Aínda que algúns dos seus primeiros traballos versaron sobre numismática e medallística máis moderna, como o das medallas de arte contemporáneas (1917), o das medallas de retrato de Carlos V, de 1919, ou os corpus de moedas de Kaufbeuren e Kempten, de 1923 e 1926, os seus estudos máis salientables centráronse no estudo da moeda da Antiga Roma, con obras tan significativas como Münzkunde der römischen Kaiserzeit ("Moedas do Imperio Romano"), en 1922, e sobre todo Handbuch zur münzkunde der römischen kaiserzeit ("Manual sobre a moeda do período imperial romano"), de 1926, que compendiaba en dous volumes o coñecemento que naquel momento se tiña sobre a moeda imperial romana e que segue a ser o único manual escrito en lingua alemá sobre o tema.[3] Este traballo publicouse nunha época de rápido avance no coñecemento da numismática romana, polo que axiña quedou desactualizado nalgúns aspectos; porén, Bernhart amosouse conservador con respecto a estes avances, postura que defendeu no congreso de invastigadores numismáticos celebrado en Múnic en 1950.[1]Tamén fixo algunha incursión sobre a iconografía da moeda da antiga Grecia con senllos estudos sobre a presenza de Afrodita e de Dioniso e a súa familia na moeda grega, publicados na derradeira etapa da súa carreira. Neses últimos anos, Bernhart dedicouse principalmente a dar conferencias e a publicar artigos, moitos deles como comunicacións da Sociedade Numismática de Baviera, en tanto que preparaba un manual sobre a moeda grega, que non chegou a concluír.[1]
Publicacións
Estes son os estudos monográficos máis salientables dos publicados por Max Bernhart ao longo da súa carreira:[5][6]
- (1910). Zwei römische Münzfunde aus Südbayern. Straub, Múnic.
- (1912). Antike Münzbilder im humanistischen Unterricht. Deschler, Múnic.
- (1917). Die Münchener Medaillenkunst der Gegenwart. De Gruyter, Oldenbourg [reimpresa en 2019. ISBN 978-3980213448].
- (1919). Die Bildnismedaillen Karls des Fünften. Múnic.
- (1920). Medaillen und Plaketten. Schmidt, Berlín [2ª ed. en 1966 e 3ª ed. en 1984].
- (1922). Münzkunde der römischen Kaiserzeit. Ars Classica, Xenebra.
- (1923). Die Münzen und Medaillen der Stadt Kaufbeuren nebst einer münzgeschichtlichen Einleitung. Riechmann, Halle.
- (1926). Die Münzen der Reichsstadt Kempten. Riechmann, Halle.
- (1926). Handbuch zur münzkunde der römischen kaiserzeit. Riechmann, Halle.
- (1936). Die olympischen Spiele, 776 v. Chr. bis 393 n. Chr. im Spiegel antiker Münzen. Riechmann, Halle.
- (1936). Aphrodite auf griechischen Münzen; eine numismatische Materialsammlung. Kress & Hornung, Múnic.
- (1938). Selbstbildnisse deutscher Medailleure. Riechmann, Halle.
- (1949). Dionysos und seine Familie auf griechischen Münzen : numismatische Beiträge zur Ikonographie des Dionysos. Pflaum, Múnic.
Krumbach.
Baviera.
Alemaña
Türkheim.
Universidade de Múnic.
