Tixola | |
---|---|
Información | |
Clasificación | Idiófono refregado |
A tixola, ou cazola, é un útil de cociña empregado en Galiza como acompañamento musical. Como instrumento correspóndelle a categoría de idiófono percutido.[1]
As dificultades en facérense cun pandeiro ou pandeireta nalgúns momentos, non sempre existían os recursos económicos necesarios, levou ao emprego de diferentes utensilios dos fogares para o acompañamento musical dos cantos e as festas populares. Un deles son as tradicionais tixolas de ferro e mango longo que se pousaban sobre os trespés das lareiras. Estas ferramentas domésticas ofrecían amplas posibilidades de acompañamento rítmico. Percutindo nelas cunha das antigas chave de ferro das casas, conseguíase unha importante variedade de sons mediante a alternancia de golpes entre a base e o mango da tixola. O seu uso instrumental documéntase, cando menos, até a primeira metade do século XX, principalmente na comarca da Limia, onde recibe o nome de cazola.[2]
Música, canto e baile tradicional de Galicia | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
Cantares |
| |||||||||||||||
Baile |
| |||||||||||||||
Danza de arcos · Danza de castañolas · Danza de cintas · Danza de espadas · Danza de paus · Danza de Reis | ||||||||||||||||
Glosario |