Nn
Dialäkt: Züridütsch

N bzw. n isch dr 14. Buechschtabe vom latiinische Alphabet und en Konsonant. Dr Buechschtabe N hät i düütsche Texte e durchschnittlichi Hüüfigkeit vo 9,78%. Er isch demit nach em E dr zweithüüfigschti Buechschtabe i deutsche Texte.

Herkunft

Proto-semitischi Schlange Phönizisches Nun Griechisches Ny Etruskisches N Lateinisches N
Proto-semitischi
Schlange
Phönizisches Nun Griechisches Ny Etruskisches N Lateinisches N

Im proto-semitische Alphabet isch dr Buechschtabe s Symbol für e Schlange. Im phönizische Alphabet isch us em Schlangesymbol dr Buechschtabe Nun (Schlange) worde. Bereits im phönizische hät dr Buechschtabe de Luutwert [n] ghaa.

D Grieche händ s Nun i ihres Alphabet als Ny übernaah und händ de Luutwert biibhalte. Us dem Blitz-artige Buechschtabe isch bis zum klassisch-griechische dur en zweite Aaschtrich links en Buechschtabe worde, wo bereits d Form vom N ghaa hät. Wie bim M isch dr Aastrich möglicherwiis zur Verbesserig vo dr Schriibig bim Wechsel vo dr Schriibrichtig vo-rechts-nach-links uf vo-links-nach-rechts iigfüegt worde.

D Etrusker händ s N i siinere früehgriechische Form übernaah, ebeso zerscht d Römer. Allerdings isch dr Buechschtabe au im Latiin später mit eme Aastrich links versehe worde.

Bedüütige

Variante

Im Schpanische hät sich us em N dr Buechschtabe Ñ (enje) entwicklet, wo für de Luutwert [ɲ] schtaht.


Lueg au: Abchürzig, Akronym, aafangend mit em Buechschtabe N oder n

Weblink

 Commons: N – Sammlig vo Multimediadateie



'S latinische Alphabet Aa  Bb  Cc  Dd  Ee  Ff  Gg  Hh  Ii  Jj  Kk  Ll  Mm  Nn  Oo  Pp  Qq  Rr  Ss  Tt  Uu  Vv  Ww  Xx  Yy  Zz  Ää  Öö  Üü  ß  ſ  ·  Åå  Ææ  Œœ  Øø  Çç  Ðð  Þþ  Ħħ  Ññ  Ũũ  Ÿÿ ... (meh luegsch Diakritischi Zeiche)
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „N“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.