Rejon | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Republika związkowa | |
Obwód | |
Siedziba | |
Data powstania |
1940, 1944 |
Data likwidacji |
1941, 1962 |
Rejon oleski (ukr. Олеський район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944–1962. Należał do obwodu lwowskiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Olesku.
Rejon oleski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi oleski[1]. Rejon objął miasta Olesko i Sasów oraz obszary zniesionych gmin Białykamień, Kołtów, Ożydów, Podhorce i Sokołówka[2]. Obszary te należały przed wojną do powiatu złoczowskiego w województwie tarnopolskim.
Rejon oleski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Lemberg dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[3].
Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[4].
4 marca 1959 do rejonu oleskiego włączono część zniesionego rejonu zabłoteckiego[5].
23 września 1959 do rejonu oleskiego włączono część zniesionego rejonu podkamieńskiego[6].
30 grudnia 1962 rejon oleski zniesiono, włączając jego obszar do rejonów brodzkiego, buskiego i złoczowskiego[7][8].