Nederlands geslachtswapen (2001)
Praalgraf Tereken, Sint-Niklaas.

Prisse is een van oorsprong Frans, later Belgisch geslacht dat sinds 1844 tot de Belgische adel behoort en waarvan een lid in 2001 ingelijfd is in de Nederlandse adel.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

De oudst bekende voorvader, Jacques Prisse, geboren omstreeks 1640 was deurwaarder te Avesnes. Zijn kleinzoon, mr. Philippe Joseph Prisse (1719-1788) was schepen van Maubeuge. Vanaf zijn zoon, mr. Adrien Florent Prisse (1751-1821), trouwen leden van dit Belgische geslacht regelmatig met Nederlanders en hebben dan dus banden met Nederland. In 1844 werd een zoon van de laatste, Albert Florent Joseph (1788-1856), verheven in de Belgische adel met de titel van baron bij eerstgeboorte. Eenzelfde adelsgunst viel te beurt aan zijn kleinzoon Edouard Pierre (1851-1936).

Een kleinzoon van de laatste, mr. Eduardus Petrus Alphert (Ukkel, 1938), werd in 2001 ingelijfd in de Nederlandse adel met de titel van baron bij eerstgeboorte en de overige afstammelingen met het predicaat jonkheer of jonkvrouw. Prisse is de enige inlijving na de uitwerking in 1999 van de overgangsbepaling art. 8 van de Wet op de adeldom van 1994.

De Hondsdonk

[bewerken | brontekst bewerken]
Huis de Hondsdonk (2010)

In 1874 trouwde Adèle Marie Quirine barones van der Borch (1845-1912), zus van burgemeester mr. Willem Henri Emile baron van der Borch (1848-1908), met ir. Frédéric Benjamin Alexandre Philippe baron Prisse (1846-1913). Na het overlijden van haar broer in 1908 erfden haar twee zonen van hem het huis de Hondsdonk, terwijl hun ouders het vruchtgebruik verkregen. Na het overlijden van de ouders waren beide broers vanaf 1913 volledig eigenaar, in onverdeelde eigendom. In 1919 vond verdeling van de eigendom plaats waarbij de Hondsdonk werd toegewezen aan jhr. mr. Willem Ludovicus Franciscus Prisse (1880-1951), rechter te Brussel. In 1921, tevens het jaar waarin hem de Belgische titel van baron werd verleend, overgaand bij eerstgeboorte, nam hij ontslag als rechter om zich geheel aan het circa 300 ha. grote landgoed te wijden. Na zijn overlijden ging het over op zijn zoon mr. Frederik B.E. baron Prisse (1926-2003), die in 1986 als co-auteur de geschiedenis van het huis en landgoed schreef. De familie Prisse heeft het nog steeds in eigendom. Het staat momenteel leeg (2023).

Wapenbeschrijvingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele telgen

[bewerken | brontekst bewerken]

Adellijke allianties

[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]