Georgius Philippus Telemannus (anno 1750), opus Valentini Daniel Preisler ex amisso depicto Ludovici Michaelis Schneider.

Georgius Philippus Telemannus[1] (natus Magdeburgi 24 Martii 1681; mortuus Hamburgi 25 Iunii 1767) fuit compositor musicus Germanicus.

Vita

Sic dictae diaetae Telemanni in Castello Wilhelmsthal (Marksuhl in Thuringia), ubi artifex se producebat.

Telemann duodecim annos natus iam operam Sigismundi composuit. Filius parochi protestantici Magdeburgi a Benedicto Christiani musica erudiebatur nisi ipse se strenue exercebat. Anno 1701 in Universitate Lipsiensi iurisprudentiae studere coepit. Anno autem 1704, organista et rector musicus factus est Lipsiae in Fano Franciscanorum; eodem anno velut regens symphoniacorum in aula comitis Promnitz Zarae institutus est. Annis inter 1708 et 1712, regens capellae aulicae Ysenacensis fuit,[2] antequam Francofurti in Ecclesia Franciscanorum et Fano Sanctae Catharinae musicas curaret. Paulo post, urbanus director musicus creatus est. In Schola Latina Urbana musicam docebat. Anno 1721, Hamburgum commigrans usque mortem in quinque maioribus ecclesiis operam dabat. Cantor primus fuit ad Ioanneum et ex anno 1722 theatrum melodramaticum Hammonense moderabatur. Una cum Ioanne Valentino Görner Der getreue Musicmeister, periodicum praecipuum, condidit operum recentiorum praesentandorum. Agebatur de Germaniae primo diario praecipui musicam spectanti.

Asteroides 4246 Telemann in eius honorem nominatur.

Gravitudo

Telemannus velut Georgius Fridericus Händel et Ioannes Adolphus Hasse tempore suo illustrissimus musicographus erat. Ligamina magni momenti fecit inter musicam barocam (confer Ioannem Sebastianum Bachium) et musicam classicam nascentem (confer Carolum Philippum Emanuel Bach et Christophorum Willibaldum Gluck. Affabre contrapunctum barocum cum melodiis inusitatis Italicis volubilibus et sonis plenis Francicis orchestralibus iungebat. Genus componendi amabile, quod dicitur, imitabatur. Opera omnium modorum confecit: melodramata, passiones, cantatas ecclesiasticas saecularesque, oratoria, cantus, odas, canones, orchestralia, concentus pro uno canente, musicam cameratam, opera pro clavichordio aut organo tubulato.

Notae

  1. Nova Acta Eruditorum, Anno MDCCXLII publicata, ed. Johann Friedrich Gleditsch II (Lipsiae), Johann Christian Martin (Lipsiae), Johann Grosse II (Héritiers) (Lipsiae: apud Maurit. Georg. Weidemannum, Jo. Frid. Gleditschium, et B. Lanckisii haeredes, 1749), p. 477.
  2. In Castello Wilhelmsthal in Circulo Wartburg et nunc conclave originale conservatum est, in quo Telemann concentus dabat.

Bibliographia

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Georgium Philippum Telemann spectant.