Frances Arnold | |
---|---|
Nome completo | Frances Hamilton Arnold |
Nacemento | 25 de xullo de 1956 |
Lugar de nacemento | Pittsburgh |
Nacionalidade | Estados Unidos de América |
Alma máter | Universidade de Princeton, Universidade de California en Berkeley e Taylor Allderdice High School |
Ocupación | bioquímica, inventora, profesora universitaria e enxeñeira |
Pai | William Howard Arnold |
Cónxuxe | Jay Bailey |
Premios | Medalha Nacional de Tecnologia e Inovação, Prêmio Charles Stark Draper, Prêmio de Tecnologia do Milênio, Medalla Garvan-Olin, Prêmio FASEB de Excelência em Ciência, Salón da Fama dos Inventores Nacionais, Premio Nobel de Química, Raymond and Beverly Sackler Prize in Convergence Research, Society of Women Engineers Achievement Award, membro da Royal Academy of Engineering, 100 Mulleres da BBC, Fellow of the American Institute for Medical and Biological Engineering, Prêmio Bower de Realização em Ciência, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Medalla Benjamin Franklin, Member of the National Academy of Sciences of the United States, Fellow of the AAAS, Foreign Member of the Royal Society, Packard Fellowship for Science and Engineering, honorary doctor of ETH Zürich e Medalha Perkin |
Na rede | |
http://www.che.caltech.edu/faculty/arnold_f/index.html | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Frances Hamilton Arnold, nada en Pittsburgh o 25 de xullo de 1956, é unha científica e química estadounidense. Foi galardoada co Premio Nobel de Química no 2018 xunto a George P. Smith e Gregory Winter.[1] É pioneira na investigación de métodos de evolución dirixida para crear sistemas biolóxicos útiles, incluíndo enzimas, rutas metabólicas, circuítos de regulación xenética e organismos. É profesora de Linus Pauling de enxeñaría química, bioquímica e bioenxeñaría no Instituto de Tecnoloxía de California
Frances é filla de Josephine Inman e do físico nuclear William Howard Arnold [2] Frances graduouse no 1979 en Enxeñaría mecánica e Enxeñaría aeroespacial na Universidade de Princeton, onde se centrou en investigar sobre a enerxía solar. Despois de graduarse en Princeton traballou como enxeñeira en Corea do Sur, Brasil e no Solar Energy Research Institute de Colorado (agora chamado National Renewable Energy Laboratory). Anos máis tarde, no 1985 doutorouse en Química na Universidade de California en Berkeley, onde comezou a interesarse pola bioquímica.
Frances Arnold vive en La Cañada Flintridge, California. Casou con James E.Bailey e tiveron un fillo, James. No 2001 Bailey morreu de cancro e anos máis tarde Frances volveu a casar co astrofísico de Caltech Andrew E.Lange co que tivo dous fillos, William e Joseph. No 2010 Andrew suicidouse e 6 anos máis tarde o seu fillo William morreu nun accidente. No 2005 Frances foi diagnosticada con cancro de mama e estivo baixo tratamento 18 meses.[3]
O traballo de Frances Arnold foi recoñecido e esta recibiu numerosos premios, entre eles o Premio Nobel de Química no 2018 polo seu traballo pioneiro en Evolución dirixida, converténdose así na quinta muller en recibir este premio nos seus 117 anos de existencia e na primeira estadounidense.
Tamén recibiu numerosos outros premios como: