Zumalakar | |
---|---|
Iraute egoera | |
Arrisku txikia (IUCN 3.1) | |
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Plantae |
Ordena | Rosales |
Familia | Rhamnaceae |
Generoa | Frangula |
Espeziea | Frangula alnus Mill. |
Banaketa mapa | |
Zumalakarra edo oilakaran (Frangula alnus) Rhamnaceae familiako espeziea da. Ingurune oso hezean hazten da, eta haren azala purgatzaile gisa erabiltzen da.[1].
Erramnazeoen familiako zuhaixka edo zuhaitz txikia, adar mehe eta ia horizontalak, 7 cm-rainoko hosto minzkara obatuak edo eliptikoak eta lore pentamero hermafrodita berdexkak edo horixkak dituena. Fruitua hasieran gorria eta gero beltza den drupa da.
Zumalakarra lur heze eta azidoetan hazten da, edo lur lehor eta karetsuetan (ekotonoan, oihanpeko soilguneetan, baso-mugetan, balerdietan eta mendietan). Europa osoan hedatzen da, iparraldeko muturrean eta eskualde mediterraneoan izan ezik.
Fruituek eta azal freskoak konposatu antrazenikoak dituzte, eta horien forma murriztua emetikoa da; beraz, oso toxikoa da, baina lehortzean anrakinonetan oxidatzen dira.
Fruitua oso preziatua dute orkatzek bereziki, eta ondorio psikotropikoak eragiten dituzten alkaloide peptidoak (frangulanina, franganina) ditu, kantitate txikitan.
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |