Data powstania |
IV wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość | |
Język |
grecki |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski ? |
Miejsce przechowywania |
Biblioteka Laurenziana |
Papirus 89 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Zawiera fragmenty Listu do Hebrajczyków.
Zachowały się tylko fragmenty Listu do Hebrajczyków (6,7-9.15-17)[1].
Tekst fragmentu jest zbyt krótki, by móc ustalić jaką tradycję tekstualną reprezentuje. Kurt Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[1].
Tekst rękopisu opublikowany został przez Rosario Pintaudi w 1981 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 89[3].
Rękopis datowany jest przez INTF na IV wiek[1].
Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).
Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Laurenziana (PL III/292) we Florencji[1].