Data powstania |
IV/V wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość |
Ewangelia Jana 21 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
[28] × [12] cm |
Odkrywca |
Oksyrynchos |
Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Papirus 122 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV albo V wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.
Zachowały się dwa fragmenty jednej karty Ewangelii Jana (21,11-14.22-24). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę. Oryginalna karta miała 44 linijek tekstu na stronę. Zachowany fragment zawiera 11 linijek[1].
Nomina sacra pisane są skrótami (ΙΗΣ, liczba 153 zapisana skrótem ΡΝΓ).
Tekst fragmentu jest zgodny z Kodeksem Waszyngtońskim. W J 21,14 brak ο Ιησους (Jezus), w czym jest zgodny tylko z Kodeksem Waszyngtońskim.
Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos umieszczony został na pozycji 4806. Tekst rękopisu opublikowany został w 2007 roku[2]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 122[1].
Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu na IV lub V wiek[1].
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (Papyrology Rooms, P. Oxy. 4806) w Oksfordzie[1][3].