Mike Rotunda (ojciec)[1] Bo Dallas (brat)[1] Barry Windham (wujek)[1] Kendall Windham (wujek)[1] Blackjack Mulligan (dziadek)[1] Sarah Bäckman (szwagierka)
Podczas pierwszych lat w głównym rosterze WWE występował pod pseudonimem Husky Harris i należał do grupy The Nexus[9]. Jego młodszy brat Taylor Rotunda również występuje w WWE pod pseudonimem Bo Dallas[10] Wraz z nim dwukrotnie zdobyli tytuły FCW Florida Tag Team Championship[2]. Reprezentuje trzecie pokolenie rodziny Rotunda w biznesie, którego częścią byli również jego dziadek (zmarły Blackjack Mulligan), ojciec (Mike Rotunda) i dwóch wujków (Barry Windham i Kendall Windham)[11].
Rotunda uczęszczał do Hernando High School na Florydzie, w którym wygrał mistrzostwo stanu do 125 kg w 2005[1][11][12]. Ukończył szkołę w 2005[11]. Grał w futbol amerykański na linii obrony oraz guarda. Rotunda był częścią dwóch sezonów w College of the Sequoias[12]. Dostał stypendium i dołączył do Troy University, w ktorym poświęcił dwa lata na grę w futbol[1][11]. Po uzyskaniu tytułu Bachelor's degree zadecydował o zostaniu wrestlerem[12].
Rotunda zadebiutował w federacji rozwojowej Florida Championship Wrestling (FCW) w kwietniu 2009, gdzie na początku używał pseudonimów Alex Rotundo[11] oraz Duke Rotundo[11]. W czerwcu 2009 rozpoczął współpracę w tag-teamie z jego bradem, Bo[13]. Na nagraniach odcinków z 23 lipca, The Rotundo Brothers pokonało The Dude Busters (Caylena Crofta i Trenta Barrettę) stając się predentendami do tytułów FCW Florida Tag Team Championship[13]. Tej samej nocy pokonali Justina Angela i Krisa Logana stając się nowymi posiadaczami tytułów[11][13]. Zdołali obronić mistrzostw w walce z Dylanem Kleinem i Vancem Archerem, a także Curtem Hawkinsem i Heathem Slaterem[13]. Na nagraniach z 19 listopada, Bo i Duke Rotundo stracili tytuły na rzecz The Dude Busters[13].
The Nexus (2010–2011)
1 czerwca 2010, Rotunda został ogłoszony uczestnikiem drugiego sezonu programu NXT, w którym występował pod pseudonimem Husky Harris, zaś jego mentorem był Cody Rhodes[14][15]. Harris zadebiutował tydzień później przegrywając wraz z Rhodesem walkę z MVP'em i Percym Watsonem[16]. Harris potwierdził rolę antagonisty 22 czerwca na odcinku NXT poprzez atak na komentatora Matta Strikera[17]. W następnym tygodniu przegrał w singlowej walce z MVP'em, po czym został umieszczony na siódmym z ośmiu miejsc w rankingu żółtodziobów[18]. 9 sierpnia, uczestnicy NXT wzięli udział w six-man tag team matchu na tygodniówce Raw, w którym drużyna Harrisa wygrała kiedy to przypiął Kavala[19]. Następnego dnia na NXT uchronił się od eliminacji, gdzie wylądował na czwartym spośród sześciu miejsc w rankingu[20]. Harris był jednym z dwóch uczestników będących wyeliminowanych z NXT z 17 sierpnia, gdzie po tej informacji wraz z Rhodesem zaatakowali Kavala, MPV'ego i Kofi'ego Kingstona[21]. Harris pojawił się w ostatnim odcinku sezonu, gdzie wraz z innymi wyeliminowanymi uczestnikami zaatakował zwycięzcę sezonu, Kavala[22].
Na gali Hell in a Cell z października, przebrani Harris i Michael McGillicutty zainterweniowali w walce pomiędzy Johnem Ceną i Wadem Barrettem, gdzie temu drugiemu pomogli wybrać pojedynek i zmusili przyłączyć Cenę do jego frakcji Nexus[23]. Tożsamość Harrisa i McGillicutty'ego została ujawniona dobę później na odcinku tygodniówki Raw, pomimo że Barrett nie szukał pomocy od tej dwójki i odmówił przyłączenia ich do Nexusa[24]. 18 października na Raw, Harris i McGillicutty przegrali z Ceną i Randym Ortonem w tag team matchu[25]. Pomimo przegranej stali się członkami Nexusa od przyszłego tygodnia[26]. W styczniu 2011 nowym liderem ugrupowania stał się CM Punk, który postawił każdemu członkowi wyzwanie potwierdzające poddaństwo Punkowi. Ostatecznym składem The New Nexusa byli Punk, Harris, McGillicutty i David Otunga[27]. 31 stycznia na Raw, Harris i McGillicutty przegrali z Santino Marellą i Vladimirem Kozlovem o tytuły WWE Tag Team Championship, gdzie po walce Harris został zaatakowany przez Ortona i otrzymał od niego punk kick, wskutek czego został wyeliminowany ze scenariusza i telewizji[28] which was used to write Harris off television "indefinitely"[29].
Powrót do FCW (2011–2012)
Rotunda został wycofany z głównego rosteru i powrócił do FCW w marcu 2011, w którym zaadaptował gimmick człowieka noszącego maskę hokejową i wystąpującego pod pseudonimem Axel Mulligan. Ostatecznie postać nie zadebiutowała w telewizji, po czym Rotunda kontynuował występy jako Husky Harris w FCW TV[30]. W sierpniu 2011 dołączył do trwającej rywalizacji jego brata Bo (ówczesnego FCW Florida Heavyweight Championa) z Luckym Cannonem i Damienem Sandowem[31]; bracia zdołali pokonać Cannona i Sandowa w tag team matchu[32]. Po tym jak tytuł został zawieszony ze względu na kontuzję Bo odbył się turniej koronujący nowego mistrza. Harris pokonał Big E Langstona i dotarł do finału[33], w którym zmierzyli się Harris, Dean Ambrose, Leo Kruger i Damien Sandow. Pojedynek wygrał Kruger, po tym jak Richie Steamboat niechcący wymierzył kopnięcie Harrisowi zamiast Ambrose'owi[34]. W przyszłym tygodniu, Aksana towarzyszyła Steamboatowi przy ponownym ataku na Harrisie, który wygrał triple threat match z Ambrosem i Sandowem gwarantujący mu walkę o mistrzostwo z Krugerem[35]. Kruger wygrał walkę po kolejnej interwencji Steamboata[36]. 21 listopada, Harris pokonał Steamboata w No Holds Barred matchu[37], lecz ze względu na kolejne interwencje w swoich walkach zostali "zawieszeni" na 30 dni[38]. Harris pokonał Steamboata w bullrope matchu kończącym ich rywalizację[39]. 2 lutego 2012, Harris i Bo pokonali Brada Maddoxa i Eli'ego Cottonwooda o zwakowane FCW Florida Tag Team Championship po raz drugi w karierach[40], lecz 15 marca stracili na rzecz Corey'a Gravesa i Jake'a Cartera[40].
W kwietniu 2012, Rotunda zadebiutował pod nowym pseudonimem Bray Wyatt, gdzie jego menadżerem był Eli Cottonwood[41][42]. Kiedy FCW zostało zamknięte i wrestlerzy zostali przeniesieni do NXT[43], Wyatt zadebiutował 11 lipca na odcinku nowego NXT i pokonał Aidena Englisha[44]. Charakter Wyatta jest wzorowany na postaci Charlesa Mansona i byłego wrestlera Waylona Mercy'ego, jak również Maxa Cady'ego z filmu Przylądek strachu[45][46]. W lipcu odniósł kontuzję mięśnia piersiowego większego, co wymagało operacji i przerwy od występów w ringu[47]. Pomimo tego pojawiał się w NXT, w którym w listopadzie uformował frakcję The Wyatt Family składającej się z jego oraz jego poddanych, Luke'a Harpera i Ericka Rowana[48][49][50]. Wyatt zawalczył po raz pierwszy od czasu kontuzji 21 lutego 2013 na odcinku NXT, gdzie pokonał Yoshi'ego Tatsu[51]. Wyatt przegrał po raz pierwszy 13 marca z Bo Dallasem, jednakże nie wyjawiano widzom powiązań rodzinnych tej dwójki[52]. 8 maja na odcinku NXT, Harper i Rowan pokonali Adriana Neville'a i Olivera Grey'a zdobywając NXT Tag Team Championship[53][54]. Wyatt Family zaczęło rywalizację z Corey'em Gravesem i Kassiusem Ohno[55], gdzie 29 maja podczas 18-osobowego battle royalu wyeliminował dwójkę z walki, zaś ostatecznie wygrał Neville[56]. 19 czerwca, rodzina Wyatta wygrałą z Gravesem, Nevillem i Ohno[57], a 10 lipca Wyatt przypiął Williama Regala w walce z Gravesem, Nevillem i Regalem w six-man tag team matchu[58]. 20 czerwca na nagraniach NXT (odcinek wyemitowano 17 lipca), Harper i Rowan stracili tytuły tag team na rzecz Neville'a i Gravesa[59][60].
Od odcinka Raw z 27 maja, WWE zaczęło wypuszczać winietki promujące nadchodzący debiut The Wyatt Family w głównym rosterze[61][62][63]. Zadebiutowali 8 lipca na gali Raw, gdzie zaatakowali Kane'a[64]. Po jednym z kolejnych ataków[65], Kane wyzwał Wyatta do Ring of Fire matchu (dawny Inferno match) na gali SummerSlam[66], który wygrał Wyatt po interwencji ze strony Harpera i Rowana. Po walce zanieśli Kane'a na zaplecze[67]. Następnym przeciwnikiem był Kofi Kingston[68][69], którego Wyatt pokonał na gali Battleground[70].
Pod koniec października, Wyatt Family zaatakowało CM Punka i Daniela Bryana[71], co doprowadziło do przegranej Harpera i Rowana z nimi na gali Survivor Series[72]. Punk został odłączony od rywalizacji, lecz Wyatt Family próbowało zrekrutować Bryana[73]. Trio pokonało Bryana w 3-on-1 handicap matchu na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs[74]. 30 grudnia na Raw, Bryan poddał się po walce z Harperem i Rowanem, po czym dołączył do Wyatt Family[75]. Dwa tygodnie później został poniżony przez Wyatta, wskutek czego zaatakował go i zakończył krótką współpracę z rodziną Wyatta[76]. Na gali Royal Rumble, Wyatt pokonał Bryana w singles matchu[77], zaś podczas tej samej gali spowodował przegraną Johna Ceny o WWE World Heavyweight Championship z Randym Ortonem[78].
27 stycznia na odcinku Raw, Wyatt Family zaatakowało Bryana, Cenę i Sheamusa podczas kwalifikacyjnego pojedynku na galę Elimination Chamber z grupą The Shield, tym samym dając zwycięstwo drużynie Bryana przez dyskwalifikację[79]. Kulminacją był six-man tag team match pomiędzy The Shield i The Wyatt Family, gdzie druga frakcja zwyciężyła pojedynek[80]. Tej samej nocy ponownie zaatakowali Cenę w Elimination Chamber matchu i spowodowali jego eliminację[81]. Wyatt próbowal udowodnić, że heroiczne czyny i charakter Ceny są częścią "ery kłamstw", dodatkowo próbując zmienić Cenę w "potwora"[82][83]. Wyatt zaakceptował wyzwanie na pojedynek z Ceną na WrestleManii[84], który przegrał pomimo interwencji ze strony Harpera i Rowana, co spowodowało pierwszą czystą przegraną Wyatta w głównym rosterze federacji[85]. Rywalizację kontynuowano po WrestleManii, gdzie Wyatt zaczął zwracać uwagę na fanów Ceny (głównie młodszych dzieci)[86]. Na gali Extreme Rules z kwietnia, Wyatt pokonał Cenę w steel cage matchu po interwencji ze strony dziecka przekupionego przez Wyatta i odwracającego uwagę Ceny[87]. Ostatnim pojedynkiem kończącym rywalizację był Last Man Standing match na gali Payback, który wygrał Cena[88].
13 czerwca na odcinku SmackDown, Wyatt pokonał Deana Ambrose'a i zakwalifikował się do ladder matchu na galę Money in the Bank o zawieszony WWE World Heavyweight Championship[89]. Pojedynek o tytuł wygrał Cena[90]. 30 czerwca na Raw, Wyatt Family rozpoczęło rywalizację z powracającym Chrisem Jericho, który pokonał Wyatta na gali Battleground[91] i przegrał z Wyattem na gali SummerSlam[92]. Feud z Jericho zakończono 8 września na Raw, kiedy to Wyatt wygrał steel cage match poprzez opuszczenie klatki[93].
Kariera singlowa (2014–2015)
Począwszy od 29 września zaczęto ukazywać filmy promujące Wyatta, który "wypuścił Harpera i Rowana" (wszyscy zaczęli singlowe kariery)[94][95]. Wyatt powrócił w październiku na gali Hell in a Cell, gdzie zainterweniował w walce pomiędzy Deanem Ambrosem i Sethem Rollinsem, atakując tego pierwszego[96]. W kolejnych tygodniach nawoływał do "naprawienia" Ambrose'a jak wcześniej w przypadku Harpera i Rowana[97][98]. Wyatt pokonał Ambrose'a na gali Survivor Series przez dyskwalifikację, gdyż Ambrose użył stalowego krzesełka do ataku[99]. W grudniu na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs, Wyatt pokonał Ambrose'a w walce wieczoru w TLC matchu[100], a także 22 grudnia na odcinku Raw w Miracle on 34th Street Fight[101]. Kulminacją rywalizacji był ambulance match na odcinku Raw 5 stycznia 2015, który wygrał Wyatt[102].
Na gali Royal Rumble wziął udział w Royal Rumble matchu będąc piątym uczestnikiem i przebywał w ringu 47 minut, po czym został wyeliminowany przez Big Showa i Kane'a[103]. Po Royal Rumble zaczął ogłaszać się "The New Face of Fear" ("nowym obliczem strachu"), zaś na gali Fastlane została przyniesiona trumna w okolice ringu, w której przebywał Wyatt i wyzwał The Undertakera do walki na WrestleManii 31[104]. Undertaker zaakceptował wyzwanie[105] i pokonał Wyatta[106]. Po WrestleManii, Wyatt występował w kolejnej serii filmików, które ostatecznie odnosiły się do Rybacka. Wyatt zaatakował Rybacka na odcinku Raw z 27 kwietnia po jego walce z Bo Dallasem[107]. Na gali Payback pokonał Rybacka w singlowej walce[108].
Powrót The Wyatt Family (od 2015)
Na gali Money in the Bank, Wyatt zainterweniował w Money in the Bank ladder matchu i zaatakował Romana Reignsa, tym samym nie pozwalając mu zdobyć walizki[109]. Dwójka zmierzyła się ze sobą na gali Battleground, gdzie Wyatt pokonał Reignsa z pomocą byłego członka Wyatt Family Luke'a Harpera, wskutek czego zreformowano drużynę (bez Ericka Rowana, który był kontuzjowany)[110]. W sierpniu na gali SummerSlam, Wyatt i Harper przegrali z Reignsem i Ambrosem[111]. 24 sierpnia na tygodniówce Raw przedstawił nowego członka Wyatt Family, Brauna Strowmana, który zaatakował Ambrose'a i Reignsa[112][113]. Na gali Night of Champions, Wyatt Family pokonało Reignsa, Ambrose'a i Jericho w six-man tag team matchu[114]. W październiku na gali Hell in a Cell, Wyatt został pokonany przez Reignsa w Hell in a Cell matchu, lecz na tej samej gali frakcja porwała The Undertakera i zaniosła na zaplecze[115]. Dzień po gali na Raw powtórzono ten sam schemat ze scenariuszowym bratem 'Takera, Kanem[116]. Na gali Survivor Seires, Wyatt i Harper przegrali z The Brothers of Destruction (Undertakerem i Kanem)[117].
Wskutek powrotu podziału WWE na brandy odbył się draft, w którym Wyatt i Erick Rowan zostali przeniesieni na SmackDown, zaś Strowman pozostał na Raw. 16 sierpnia na odcinku SmackDown Live, Wyatt pozostawił Rowana samego po przegranej z Ambrosem[125], zaś tydzień później rozpoczął rywalizację z Randym Ortonem[126]. Dwójka miałą zawalczyć ze sobą na gali Backlash, lecz Wyatt zaatakował Ortona przed rozpoczęciem walki i wygrał przez walkower, a ostatecznie zmierzył się i przegrał z Kanem w No Holds Barred matchu. Orton wyzwał Wyatta do właściwej walki na galę No Mercy, którą wygrał Wyatt po interwencji ze strony powracającego z kontuzji Luke'a Harpera. 25 października na odcinku SmackDown Live, Orton zainterweniował w walce Wyatta z Kanem i zaatakował tego drugiego, po czym dołączył do frakcji Wyatta[127]. Wyatt i Orton byli częścią zespołu SmackDown w 5-on-5 elimination tag team matchu na gali Survivor Series, gdzie obaj wygrali pojedynek jako jedyni niewyeliminowani zawodnicy. Duo zdobyło tytuły WWE SmackDown Tag Team Championship od Heatha Slatera i Rhyno na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs, gdzie Harper również był uznawany za mistrza poprzez zasadę tzw. Freebird Rule. Tytuły stracili 27 grudnia na tygodniówce SmackDown Live, gdzie Orton i Harper przegrali z American Alpha[128].
↑Matt Bishop: WWE NXT: Barrett wins show's first season. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 1, 2010. [dostęp June 2, 2010].zły zapis daty dostępu
↑Matt Bishop: WWE NXT: New rookies pay as Season 2 opens. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 8, 2010. [dostęp June 12, 2010].zły zapis daty dostępu
↑Dale Plummer: RAW: Team WWE makes a stand. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 10, 2010. [dostęp August 10, 2010].zły zapis daty dostępu
↑Dale Plummer: RAW: CM Punk thins out the ranks. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, January 10, 2011. [dostęp January 12, 2011].zły zapis daty dostępu
↑Bob Kapur: Big crowd cheers on WWE favourites in Toronto. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp 08-06-2013]. Cytat: Wyatt is a great cult leader / Max Cady character.zły zapis daty dostępu
↑Matt Bishop: WWE NXT: Who will challenge Rollins?. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 8, 2012. [dostęp January 8, 2013]. Cytat: Bray announces this man as the "first son of the Wyatt family, Luke Harper."zły zapis daty dostępu
↑Anthony Benigno: Raw Five-Point Preview: July 8, 2013: All in the family. [w:] WWE [on-line]. [dostęp July 9, 2013]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 9, 2013)]. Cytat: Theories and speculation have abounded as to what the backwoods madman Bray Wyatt's mission is and where his family fits into the equation.zły zapis daty dostępu
↑Mike Tedesco: WWE SmackDown results – 9/27/13 (Orton vs Miz). Wrestleview. [dostęp January 19, 2014]. Cytat: Wyatt then connects with Sister Abigail’s Kiss for the win.zły zapis daty dostępu
↑Todd Martin: Raw is Rumble go-home show by Todd Martin. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 25, 2011. [dostęp January 25, 2011].zły zapis daty dostępu
↑Adam Martin: WWE NXT Results – 8/10/10. WrestleView, August 11, 2010. [dostęp December 30, 2011]. Cytat: McGillicutty sends him to the corner and Harris, who was tagged, annihilates him with an avalanche.zły zapis daty dostępu
↑ abMike Tedesco: WWE NXT Results – 8/17/10. WrestleView, August 18, 2010. [dostęp December 7, 2011].zły zapis daty dostępu
↑John Cena Defends His Legacy Against Bray Wyatt at WrestleMania. ProWrestling.com, March 20, 2014. [dostęp March 20, 2015]. Cytat: The Cenation leader’s storied legacy is at risk when he collides with “The Man of 1,000 Truths” Bray Wyatt at The Showcase of The Immortals.zły zapis daty dostępu
↑James Wortman: Bray Wyatt def. Dean Ambrose (Tables, Ladders & Chairs Match). WWE.com, December 14, 2014. [dostęp December 14, 2014]. Cytat: Despite liberal use of each of the weapons set up on the ramp and at ringside, “The New Face of Fear’s” conquest would ultimately be decided by another piece of hardware entirely.zły zapis daty dostępu