 Ciągnik Ursus C-325 | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany | |
| Okres produkcji | |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Silniki |
Ursus S-312 |
| Skrzynia biegów |
6/2 |
| Napęd |
2WD |
| Długość |
3030 mm |
| Wysokość |
1490 mm (bez kabiny) |
| Rozstaw osi |
1840 mm |
| Masa własna |
1460 kg |
Ursus C-325 – lekki ciągnik rolniczy, produkowany w latach 1959–1963 przez Zakłady Mechaniczne Ursus.
W związku z rosnącymi wymaganiami rolnictwa w II połowie lat 50. oraz wyczerpaniem możliwości modernizacyjnych ciągnika Ursus C-451, Zakłady Mechaniczne Ursus w 1955 roku oraz Centralne Biuro Konstrukcyjne Ciągników i Silników Wysokoprężnych w Warszawie w roku 1956, przystąpiły do prac nad nowymi modelami lekkich ciągników rolniczych. Rezultaty swoich prac obydwa zespoły zaprezentowały w 1957 roku. Warszawskie Biuro Konstrukcyjne skonstruowało prototyp ciągnika Rola 25, natomiast zespół z Ursusa 3 prototypy modelu C-22 (młody technik 11/1957). Po serii badań i testów zadecydowano o kontynuowaniu dalszych prac nad konstrukcją z Zakładów Mechanicznych. Do napędu Ursus C-325 zastosowano 2-cylindrowy silnik wysokoprężny S-312 o pojemności skokowej 1810 cm³ i mocy maksymalnej 18,4 kW (25 KM). Model ten wyposażono w nowoczesne, ułatwiające eksploatację układy i zespoły:
W sierpniu 1959 roku wyprodukowano serię informacyjną wynoszącą 25 egzemplarzy. Do produkcji seryjnej przystąpiono w grudniu 1959 roku, a zakończono w 1963 roku. Łącznie w latach 1959–1963 fabrykę opuściło 26 282 sztuki. Ciągniki z początku produkcji miały kwadratową tarczę tylnych felg i cały obciążnik, który zmieniono na tzw. ,,ćwiartki"/,,budynie" ze względu na ich kolor, kości słoniowej. Szybko zostały zmienione na sześcio-ramienne gwiazdy,gdyż poprzednie były bardzo podatne na uszkodzenia. W drugiej połowie 1962 roku, wprowadzono nowszy typ felg i obciążników, znanych z C-328 I C-330, z pierwszych lat produkcji, od numeru 21000[1]Do roku 1961 montowane były wskaźniki ciśnienia oleju i temperatury wody elektryczne (takie jak w Warszawie, czy Syrenie), które zastąpiono wskaźnikami PAL stosowanych w Zetorach, a następnie produkcji INCO Warszawa[2]. W ciągnikach były montowane kolektor i tłumik tzw. boczny, opcjonalnie pionowy, przykręcany bezpośrednio do kolektora i zakończony kolankiem[3].
W roku 1963 rozpoczęto produkcję ciągnika C-328 będącego modernizacją modelu C-325, po kolejnej modernizacji w 1967 roku, wprowadzono oznaczanie C-330. Model ten kilkakrotnie modernizowany był produkowany do 1993 roku.
