Tringa: średniowiecznołac. tringa nazwa nadana samotnikowi przez Ulissesa Aldrovandiego w 1599 roku, od gr. τρυγγας trungas „wielkości drozda, białozady brodzący ptak, machający ogonem”, wspomniany przez Arystotelesa, dalej nie zidentyfikowany, ale przez późniejszych autorów identyfikowany jako bekas, pliszka lub pluszcz^[23].
Totanus: epitet gatunkowy Scolopax totanus Linnaeus, 1758; wł. nazwa Tótano dla krwawodzióba (por. hindi nazwa Tantanna dla kwokacza)^[23]. Gatunek typowy: Scolopax totanus Linnaeus, 1758.
Ochropus: epitet gatunkowy Tringa ochropus Linnaeus, 1758; gr. ωχρος ōkhros „jasnożółty”; πους pous, ποδος podos „noga”^[23]. Nomen nudum.
Glottis: epitet gatunkowy Scolopax glottis Latham, 1787; łac. glottis, glottidis „nieznany ptak”, różnie identyfikowany, od gr. γλωττις glōttis, γλωττιδος glōttidos „wędrowny ptak nawiedzający jezioro” wspomniany przez Arystotelesa, dalej niezidentyfikowany^[23]. Gatunek typowy: Scolopax glottis Latham, 1787 (= Scolopax nebularia Gunnerus, 1767).
Limicula: łac. limicola „mieszkaniec błota”, od limus, limi „błoto”; -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszkać”^[23]. Gatunek typowy: Scolopax glottis Latham, 1787 (= Scolopax nebularia Gunnerus, 1767).
Catoptrophorus: gr. κατοπτρον katoptron „lustro”; φορος phoros „noszący”, od φερω pherō „nosić”^[23]. Gatunek typowy: Scolopax semipalmata J.F. Gmelin, 1789.
Carites: etymologia niejasna, nieznane gr. słowo καριτης karitēs^[23]. Gatunek typowy: Scolopax erythropus Pallas, 1764.
Nea: gr. νεω neō „pływać”^[23]. Gatunek typowy: Scolopax glottis Latham, 1787 (= Scolopax nebularia Gunnerus, 1767).
Erythroscelus: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; σκελος skelos „noga”^[23]. Gatunek typowy: Scolopax erythropus Pallas, 1764.
Gambetta: bolońska (włoska) nazwa Gambetta dla jakiegoś rodzaju biegusa (Aldrovandi, 1599), od łac. gamba „noga”, prawdopodobnie od gr. καμπη kampē „pochylać się”^[23]. Gatunek typowy: Scolopax totanus Linnaeus, 1758; młodszy homonim Gambetta Koch, 1816 (Scolopacidae).
Helodromas: gr. ἑλος helos „bagno”; δρομας dromas „bieganie”, od τρεχω trekhō „biegać”^[23]. Gatunek typowy: Tringa ochropus Linnaeus, 1758.
Hodites: gr. ὁδιτης hoditēs „podróżnik”, od ὁδος hodos „podróż, droga”^[23]. Gatunek typowy: Scolopax semipalmata J.F. Gmelin, 1789.
Iliornis (Ilyornis): gr. ιλυς ilus, ιλυος iluos „błoto, szlam”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”^[23]. Gatunek typowy: Totanus stagnatilis Bechstein, 1803.
Rhyacophilus: gr. ῥυαξ rhuax, ῥυακος rhuakos „strumień, wezbrany potok”, od ῥεω rheō „płynąć”; φιλος philos „miłośnik”^[23]. Gatunek typowy: Tringa glareola Linnaeus, 1758.
Heteroscelus: gr. ἑτεροσκελης heteroskelēs „z nierównymi nogami”, od ἑτερος heteros „różny”; σκελος skelos „noga”^[23]. Gatunek typowy: Totanus brevipes Vieillot, 1816.
Pseudototanus: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Totanus Bechstein, 1803^[23]. Gatunek typowy: Totanus guttifer Nordmann, 1835.
Heteractitis: gr. ἑτερος heteros „różny, inny, dziwny”; rodzaj Actitis Illiger, 1811 (brodziec)^[23]. Gatunek typowy: Scolopax incana J.F. Gmelin, 1789.
Pseudoglottis: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Glottis Koch, 1816^[23]. Gatunek typowy: Totanus guttifer Nordmann, 1835.
Aegialodes: gr. αιγιαλωδης aigialōdēs „bywając przy brzegu”, od αιγιαλος aigialos „plaża, brzeg morza”^[23]. Nowa nazwa dla Gambetta Kaup, 1829.
Neoglottis: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Glottis Koch, 1816^[23]. Gatunek typowy: Scolopax melanoleuca J.F. Gmelin, 1789.