Motto gali |
Raw vs. SmackDown | |||
---|---|---|---|---|
Motyw muzyczny |
„Let Me Live / Let Me Die” – Des Rocs | |||
Informacje | ||||
Promocja | ||||
Brandy | ||||
Sponsor |
WWE Elite Colection | |||
Data |
18 listopada 2018 | |||
Widownia |
16 325 | |||
Hala | ||||
Miejsce | ||||
Gale WWE Network – chronologicznie | ||||
| ||||
Survivor Series – chronologicznie | ||||
|
Survivor Series (2018) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 18 listopada 2018 w Staples Center w Los Angeles w stanie Kalifornia. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to trzydziesta druga gala w chronologii cyklu Survivor Series.
Na gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru, Universal Champion Brock Lesnar pokonał WWE Championa Daniela Bryana. Z powodu prawdziwej kontuzji SmackDown Women’s Champion Becky Lynch, musiała zostać zastąpiona przez Charlotte Flair, która została pokonana przez Raw Women’s Champion Rondę Rousey przez dyskwalifikację. W eliminacyjnych walkach tag teamowych Team Raw mężczyzn pokonał Team SmackDown mężczyzn z Bobbym Lashleyem, Drew McIntyre i Braunem Strowmanem jako ocalałymi, a Team Raw kobiet pokonał Team SmackDown kobiet z Nią Jax jako jedyną ocalałą. Buddy Murphy zachował WWE Cruiserweight Championship w walce z Mustafą Alim, a Team SmackDown wygrał 10 na 10 eliminacyjny tag team match pomiędzy stajniami z różnych brandów.
Survivor Series oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane były podczas cotygodniowych gal Raw, SmackDown Live oraz ekskluzywnej dla dywizji cruiserweight 205 Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[1][2].
Survivor Series to gala, która występuje w WWE od 1987 roku. Była częścią wielkiej czwórki wraz z innymi sztandarowymi produkcjami WWE: WrestleManią, Royal Rumble i SummerSlam, czyli głównymi i pierwszymi wydarzeniami federacji. Wydarzenie od 2016 roku charakteryzuje się imiennymi walkami Survivor Series, w których oba brandy (Raw i SmackDown) rywalizują ze sobą. W innych latach na galach odbywały się również Survivor Series matche, ale zazwyczaj nie były to rywalizacje pomiędzy brandami, a rywalizacje pomiędzy stajniami lub wrestlerami stanowiącymi różne sojusze.
Oprócz Brand vs. Brand elimination matchu, na gali odbywają się również Champion vs. Champion matche, w których mistrzowie reprezentujący swoj brand walczą ze sobą. Oto ówczesny format takich walk:
Podczas tej edycji gali SmackDown Women's Champion, Becky Lynch, z powodu prawdziwej kontuzji, nie została dopuszczona do walki i jako swojego zastępcę wybrała reprezentantkę SmackDown, Charlotte Flair[3].
Po tym jak na Evolution Ronda Rousey obroniła Raw Women’s Chapionship, a Becky Lynch SmackDown Women’s Championship[4], panie skonfrontowały się podczas wywiadu. Walka pomiędzy nimi na Survivor Series został ustalony następnej nocy na odcinku Raw[5]. 12 listopada Team SmackDown kobiet pod dowództwem Becky Lynch zaatakował Team Raw kobiet. Lynch zaatakowała kilkukrotnie Rousey krzesłem i uszkodziła jej rękę wykonując Dis-Arm-Her. Chwilę później otrzymała cios w głowę od Nii Jax powodując złamanie nosa i wstrząs mózgu[6]. Z powodu prawdziwej kontuzji Lynch została usunięta z walki, i wybrała jako swojego zastępcę Charlotte Flair[7].
Na Crown Jewel, AJ Styles pokonał Samoa Joe, aby zachować WWE Championship, podczas gdy Brock Lesnar pokonał Brauna Strowmana, aby wygrać wolne WWE Universal Championship, ustanawiając rewanż między Stylesem i Lesnarem z zeszłorocznej imprezy, na Survivor Series[8]. Na ostatnim odcinku SmackDown przed Survivor Series,Daniel Bryan pokonał Stylesa, aby zostać nowym mistrzem WWE, w ten sposób Bryan zastąpił Stylesa, jako przeciwnik Lesnara na Survivor Series[7].
Podczas Crown Jewel, Shinsuke Nakamura pokonał Ruseva, aby zachować WWE United States Championship[9]. Po gali, ustalony walkę pomiędzy Nakamurą i Intercontinental Champion Sethem Rollinsem, na Survior Series[8].
Na Crown Jewel, The Bar (Cesaro i Sheamus) utrzymali SmackDown Tag Team Chmpionship, w walce przeciwko The New Day (reprezentowanym przez Big E i Kofi Kingston)[8], podczas gdy 5 listopada na odcinku Raw, AOP (Akam i Rezar) pokonali Setha Rollinsa, w hancicap matchu, aby zostać nowymi Raw Tag Team Champions[10]. Walka pomiędzy tymi dwoma zespołami został wtedy ustalony na Survivor Series[11].
31 października, na 205 Live, Mustafa Ali pokonał Tony’ego Nese, aby zostać pretendentem do WWE Cruiserweight Championship[12]. Następnie ustanowiono mistrzowski pojedynek, pomiędzy mistrzem, Buddym Murphym, a Mustafą Ali, na Survivor Series[13].
5 listopada, na Raw, generalny menadżer Baron Corbin ujawnił Brauna Strowmana, Dolpha Zigglera i Drew McIntyre jako pierwszych trzech członków męskiej drużyny Raw, nazywając siebie kapitanem, chociaż stwierdził, że nie będzie startował, w wysiłku fizycznym, ze względu na jego pozycję menedżera. Wtrącił się Kurt Angle, który wyraził chęć, aby zastąpić Corbina na stanowisku kapitana, dlatego Corbin wystawił McIntyre do walki z Angle, gdzie jeśli Kurt wygra, to zastąpi go. Nie udało mu się jednak wygrać pojedynku[10]. W następnym tygodniu, Finn Bálor pokonał Dolpha Zigglera, a powracająca komisarz Raw, Stephanie McMahon, nagrodziła Bálora dodając go do zespołu. Później, Bobby Lashley wygrał ostatnie miejsce, pokonując Eliasa[6]. Męska drużyna SmackDown, 6 listopada na odcinku SmackDown, otrzymała współ-kapitanów, w postaci The Miza i Daniela Bryana. Miz i Bryan dodali następnie Shane'a McMahona do zespołu, ponieważ wygrał WWE World Cup na Crown Jewel. Później do zespołu dołączyli Rey Mysterio i Samoa Joe po pokonaniu odpowiednio Andrade "Cien" Almasa i Jeffa Hardy’ego. Następnie doszło do bójki między Joe, Bryanem, Mizem i Shane'em[11]. Następnie Bryan wygrał WWE Championship, z rąk AJ Stylesa i z powodu tego, że musi wystąpić w walce Champion vs. Champion, na tej samej gali, został zastąpiony przez Jeffa Hardy’ego, który pokonał Andrade "Cien" Almasa[7].
5 listopada na Raw, generalny menadżer Baron Corbin, ogłosił Alexę Bliss kapitanem kobiecej drużyny Raw, ale z powodu jej kontuzji nie mogła wystąpić w fizycznej konfrontacji[10]. W następnym tygodniu Bliss ujawniła Mickie James, Nię Jax, Taminę i Natalyę, jako członków drużyny, a ostatni członek zostanie wyłoniony w pojedynku Sashy Banks i Bayley. Podczas walki drużyna kobiet zaatakowała Bayley i Banks, co spowodowało dyskwalifikację, a Alexa Bliss ogłosiła Ruby Riott jako ostatnią członkinię Team Raw[6]. W przypadku kobiecego zespołu SmackDown, 6 listopada odcinku SmackDown, generalna menadżerka, Paige ujawniła Asukę, Carmellę, Naomi, Sonyę Deville i Charlotte Flair, jako członków Team SmackDown[11]. W poprzednim tygodniu Paige poprosiła Flair, aby została kapitanem, ale Flair uznała, że nie jest odpowiednią osobą, a potem powiedziała, że pomyśli o tym[14]. Zamiast tego, Flair, zastąpiła Becky Lynch, aby zmierzyć się z Rondą Rousey, a ostatni członek został wyłoniony już na gali[7].
6 listopada na SmackDown, The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso) pokonali The New Day (reprezentowani przez Big E i Kofi Kingston), aby zostać kapitanami Team SmackDown w walki eliminacyjnym 10 na 10. Zaraz po walce The Usos wybrali The New Day jako swój pierwszy wybór na członków drużyny[11]. W następnym tygodniu The Usos dodali do zespołu Sanity (Eric Young, Alexander Wolfe i Killian Dain), Luke Gallows i Karl Anderson oraz The Colóns (Primo Colón i Epico Colón)[7]. 12 listopada na Raw, doszło do drużynowego battle royal, która miała wyłonić kapitanów Team Raw. Drużyna Bobby’ego Roode’a i Chada Gable’a pokonała The Revival (Dash Wilder i Scott Dawson), The B-Team (Bo Dallas i Curtis Axel), Lucha House Party (Gran Metalik, Kalisto i Lince Dorado), The Ascension (Konnor i Viktor) oraz zespół Heath Slater i Rhyno, aby zostać kapitanami. Reszta uczestników walki, oprócz Heath Slater i Rhyno, zostali dodani do zespołu[6].
Nr. eliminacji | Wrestlerka | Drużyna | Wyeliminowani przez | Metoda eliminacji | Czas |
---|---|---|---|---|---|
1 | The Colóns | SmackDown | Dasha Wildera | Wilder przypiął Colóna po wykonaniu Shatter Machine | 3:10 |
2 | The B-Team | Raw | Karla Andersona | Anderson przypiął Dallasa ruchem Schoolboy | 5:00 |
3 | Sanity | SmackDown | Bobby'ego Roode'a | Roode przypiął Younga po wykonaniu kombinacji Neckbreaker/Moonsault | 6:30 |
4 | The Ascension | Raw | Big E | Big E przypiął Viktora po wykonaniu Splash | 8:50 |
5 | Gallows i Anderson | SmackDown | Grana Metalika | Metalik przypiął Andersona po wykonaniu Springboard Swanton | 10:40 |
6 | Lucha House Party | Raw | Jeya Uso | Jey przypiął Dorado po wykonaniu Alley Uce | 11:55 |
7 | Bobby Roode i Chad Gable | Raw | Big E | Big E przypiął Gable'a po wykonaniu UpUpDownDown | 18:30 |
8 | The New Day | SmackDown | Dasha Wildera | Wilder przypiął Woodsa po wykonaniu Shatter Machine | 19:50 |
9 | The Revival | Raw | Jimmy'ego Uso | Jimmy przypiął Dawsona po wykonaniu Uso Splash | 22:20 |
Ocaleni: | The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso) (Team SmackDown) |
Nr. eliminacji | Wrestlerka | Drużyna | Wyeliminowana przez | Metoda eliminacji | Czas |
---|---|---|---|---|---|
1 | Naomi | SmackDown | Taminę | Przypięta po otrzymaniu Superkick | 1:20 |
2 | Tamina | Raw | Carmellę | Przypięta ruchem Schoolgirl | 1:30 |
3 | Mickie James | Raw | Mandy Rose | Przypięta po otrzymaniu Sliding knee od Deville | 6:50 |
4 | Carmella | SmackDown | Bayley | Przypięta po otrzymaniu Bayley to Belly | 8:20 |
5 | Mandy Rose | SmackDown | Sashę Banks | Odklepała po założeniu dźwigni Bank Statement | 9:55 |
6 | Bayley | Raw | – | Wyliczenie poza ringowe | 14:45 |
7 | Sonya Deville | SmackDown | – | Wyliczenie poza ringowe | 14:45 |
8 | Sasha Banks | Raw | Asukę | Odklepała po założeniu dźwigni Asuka Lock | 18:10 |
9 | Asuka | SmackDown | Nię Jax | Przypięta po otrzymaniu Samoan Drop | 18:50 |
Zwyciężczyni: | Nia Jax (Team Raw) |
Nr. eliminacji | Wrestler | Drużyna | Wyeliminowany przez | Metoda eliminacji | Czas |
---|---|---|---|---|---|
1 | Samoa Joe | SmackDown | Drew McIntyre'a | Przypięty po otrzymaniu Claymore | 0:35 |
2 | Finn Bálor | Raw | Reya Mysterio | Przypięty po otrzymaniu 619 | 12:10 |
3 | Dolph Ziggler | Raw | Shane'a McMahona | Przypięty po otrzymaniu Coast to Coast | 18:10 |
4 | Jeff Hardy | SmackDown | Brauna Strowmana | Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam | 20:45 |
5 | Rey Mysterio | SmackDown | Brauna Strowmana | Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam | 21:10 |
6 | The Miz | SmackDown | Brauna Strowmana | Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam | 22:25 |
7 | Shane McMahon | SmackDown | Brauna Strowmana | Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam | 24:00 |
Zwycięzcy: | Braun Strowman, Drew McIntyre i Bobby Lashley (Team Raw) |
Były zapaśnik WWE, Enzo Amore został zauważony podczas gali w przebraniu. Na początku meczu AOP vs. The Bar, stało się jasne, że to Amore, ponieważ zaczął tańczyć, stojąc na krześle, wrzeszcząc do tłumu. Amore został następnie wyprowadzony z budynku przez ochronę i miał zakaz wstępu na przyszłe wydarzenia w Staples Center. Raporty stwierdzały również, że Amore wpadł na kobietę, raniąc ją[26].