![]() Supermarine Spiteful F Mk 14 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik tłokowy, 12-cylindrowy Rolls-Royce Griffon 85 |
Moc |
2375 KM (1772 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10,67 m |
Długość |
10,03 m |
Wysokość |
4,08 m |
Powierzchnia nośna |
19,50 m² |
Masa | |
Własna |
3 334 kg |
Startowa |
4 513 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
777 km/h |
Prędkość wznoszenia |
20,7 m/s |
Pułap |
12 800 m |
Zasięg |
908 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 działka Hispano Suiza MkV kal. 20 mm | |
Użytkownicy | |
Wielka Brytania | |
Rzuty | |
![]() |
Supermarine typ 371 Spiteful (ang. złośliwy) – brytyjski samolot myśliwski z okresu po II wojnie światowej. Ostatnia wersja rozwojowa samolotów z rodziny Spitfire.
Pod koniec 1942 r. w zakładach Supermarine rozpoczęto prace nad zastosowaniem nowego skrzydła, o profilu laminarnym, w samolotach myśliwskich rodziny Spitfire. Po opracowaniu projektu wstępnego brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa złożyło wymagania F.1/43 na samolot myśliwski właśnie z takim skrzydłem. Początkowo planowano połączenie nowego płata z istniejącą już wersją Spitfire Mk.XIV. Samolot ten oblatano 30 czerwca 1944, jednak 13 września prototyp rozbił się i w wypadku zginął pilot Frank Furlog.
Na przełomie 1944 i 1945 roku zakończono prace nad całkowicie nowym, budowanym od podstaw, prototypem Spitefula. Cała konstrukcja płatowca była nowa, poza nowym typem skrzydła największą zmianą w stosunku do poprzednika było zastosowanie podwozia głównego składanego do wewnątrz, nie na zewnątrz. Samolot ten został oblatany przez Jeffreya Quilla 18 stycznia 1945.
Pierwszy seryjny egzemplarz Spitefula o nr RB515 oblatano 2 kwietnia 1945 roku. Pierwotnie planowano wyprodukowanie 800 szt. nowego myśliwca, lecz koniec II wojny światowej w Europie spowodował redukcję zamówienia do 22 egzemplarzy. Powstały trzy wersje rozwojowe Spitefula:
Równolegle z rozwojem lądowego Spitefula prowadzono prace nad jego odmianą przeznaczoną do bazowania na lotniskowcach, Supermarine Seafang. Próby wyposażenia maszyny w silnik odrzutowy zaowocowały powstaniem w 1946 roku myśliwca pokładowego Supermarine Attacker.