| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor |
Józef Wallis |
| Typ | |
| Konstrukcja |
drewniana |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Wycofanie ze służby |
1925 |
| Liczba egz. |
1 |
| Liczba wypadków |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12 m |
| Wydłużenie |
8,2 |
| Długość |
6,4 m |
| Wysokość |
1,8 m |
| Powierzchnia nośna |
17,6 m² |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1 | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
S-1 – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.
W warsztatach 3 pułku lotniczego inżynier Józef Wallis, konstruktor z Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot”, zbudował szybowiec przeznaczony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym. Szybowiec został przetransportowany na Oksywie koło Gdyni, gdzie z numerem 18 wziął udział w Konkursie.
W trakcie zawodów loty na szybowcu wykonywał Władysław Szulczewski. W trakcie konkursów osiągnął najwyższą wysokość ponad start (23 metry) oraz wykonał 18 lotów o łącznym czasie 6 minut i 45 sekund. Podczas ostatniego uległ rozbiciu. Konstruktor został wyróżniony nagrodą w postaci silnika lotniczego.
Jednomiejscowy szybowiec w układzie zastrzałowego górnopłata.
Kadłub wykonany z płaskiej kraty usztywnionej wewnętrznymi naciągami z drutu, dodatkowo usztywniony drutami mocowanymi do skrzydeł. W przedniej części kadłuba znajdowało się miejsce pilota wyposażone w siodełko oraz drążek sterowy i orczyk.
Podwozie płozowe. Dolna część kraty kadłuba pełniła funkcję płozy głównej, z tyłu kadłuba znajdowała się amortyzowana płoza ogonowa.
Płat o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowy, kryty płótnem, podparty zastrzałem w kształcie V. Na końcach skrzydeł kabłąki chroniące przed uszkodzeniem płata przy lądowaniu.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe, kryte płótnem. Statecznik pionowy wykonany jako integralna część kadłuba, statecznik poziomy dwudzielny. Stateczniki usztywnione naciągami z drutu.
