Epilepsia temporalis | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 | |
---|---|
MedlinePlus | |
MeSH |
Padaczka skroniowa (ang. temporal lobe epilepsy, TLE) – przewlekła choroba neurologiczna, typ padaczki ogniskowej. Charakteryzuje się nawracającymi napadami padaczkowymi wywołanymi gwałtownymi i synchronicznymi wyładowaniami komórek nerwowych powstającymi w płacie skroniowym mózgu[1].
U chorych na padaczkę ogniskową obserwuje się napady częściowe czyli takie w których nadmierne i synchroniczne wyładowania neuronów powstają w określonym miejscu w mózgu, tzw. ognisku padaczkowym. W przypadku padaczki skroniowej ognisko padaczkowe znajduje się w płacie skroniowym. U osób chorujących na padaczkę skroniową występują[1]:
Według podziału zaproponowanego przez Międzynarodową Ligę Przeciwpadaczkową wyróżnia się dwa podtypy epilepsji skroniowej[1]:
W leczeniu padaczki skroniowej stosuje się leki przeciwpadaczkowe, których działanie polega na zapobieganiu nadmiernemu pobudzeniu komórek nerwowych. U ok. 40% osób chorych na padaczkę skroniową leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne[2]. W takim wypadku często podejmowane jest leczenie chirurgiczne o dość wysokiej skuteczności[3]. W leczeniu epilepsji lekoopornych u dzieci stosuje się czasami rodzaj diety niskowęglowodanowej[4].