![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Oskar Potiorek (ur. 20 listopada 1853 w Bad Bleiberg, zm. 17 grudnia 1933 w Klagenfurcie) – generał artylerii (niem. Feldzeugmeister) cesarskiej i królewskiej Armii.
30 października 1908 został mianowany na stopień generała artylerii[1]. Do 1910 był komendantem 3 Korpusu i generałem dowodzącym w Grazu[2]. W 1910 został szefem Czeskiego Pułku Piechoty Nr 102 w Pradze i inspektorem armii z siedzibą w Wiedniu[3]. W 1911 został inspektorem armii z siedzibą w Sarajewie i równocześnie szefem krajowym (niem. Landeschef, niem. Chef der Landesregierung) Bośni i Hercegowiny[4][5][6].
Uczestnik I wojny światowej, podczas której dowodził wojskami Austro-Węgier w kampanii 1914 przeciwko Serbii. Komendant 5 i 6 Armii w rejonie Driny i Sawy. Odpowiedzialny za klęski armii austro-węgierskiej z armią serbską w bitwie pod Górą Cer (sierpień 1914) i w bitwie nad Kolubarą (listopad-grudzień 1914). 1 stycznia 1915 został przeniesiony w stan spoczynku[1].
Oskar Potiorek był współpasażerem samochodu, w którym 28 czerwca 1914 w Sarajewie został zamordowany austro-węgierski następca tronu arcyksiążę Franciszek Ferdynand (zamach w Sarajewie), co w efekcie doprowadziło do wybuchu I wojny światowej.