Ten artykuł dotyczy statusu prawnego osoby. Zobacz też: Stan spoczynku – amerykański film z 2008.

Stan spoczynku – status prawny osoby związanej stosunkiem służbowym, pracy bądź kapłańskim, uzyskany po przekroczeniu określonego wieku lub wskutek stanu zdrowia. Odpowiada emeryturze pracowniczej[1].

Urzędy i służby w Polsce

Jako status powiązany z uposażeniem będącym odpowiednikiem świadczenia emerytalnego oraz innymi uprawnieniami:

Jako stopień honorowy:

Urzędy kościelne

W Kościele rzymskokatolickim biskup w stanie spoczynku to biskup senior/emeryt. Jego status reguluje kanon 401. Kodeksu Prawa Kanonicznego.

Inne znaczenia

Przypisy

  1. Kiedy sędzia może przejść w stan spoczynku?. sprawnik.pl. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)].
  2. KRS: stan spoczynku jedną z gwarancji niezawisłości sędziowskiej. prawo.rp.pl, 7 grudnia 2011. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)].
  3. Prawo o ustroju sądów powszechnych. Art. 69. arslege.pl. [dostęp 2018-04-13].
  4. Art. 37 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 2024 r. poz. 622).
  5. Stan spoczynku dla sędziów. prawo.rp.pl, 29 sierpnia 2014. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)].
  6. Stan spoczynku prokuratora. ksiegarnia.lexisnexis.pl. [dostęp 2014-10-30].
  7. Do 2022 r. art. 122 ust. 2 Ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z dnia 11 września 2003 (Dz.U. z 2022 r. poz. 536)
  8. Stan spoczynku. sjp.pwn.pl. [dostęp 2014-10-30].