![]() Logo filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
10 kwietnia 2014 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
141 minut[1] |
Reżyseria |
Marc Webb |
Scenariusz |
Alex Kurtzman |
Główne role |
Andrew Garfield |
Muzyka |
Hans Zimmer |
Zdjęcia |
Daniel Mindel |
Scenografia |
Mark Friedberg |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Avi Arad |
Wytwórnia |
Columbia Pictures |
Dystrybucja | |
Budżet |
293 000 000 USD |
Przychody brutto |
708 982 323 USD |
Poprzednik |
Niesamowity Spider-Man (2012) |
Strona internetowa |
Niesamowity Spider-Man 2 (oryg. The Amazing Spider-Man 2) – amerykański fantastycznonaukowy film akcji z 2014 roku na podstawie serii komiksów o superbohaterze o tym samym pseudonimie wydawnictwa Marvel Comics. Za reżyserię odpowiadał Marc Webb na podstawie scenariusza Alexa Kurtzmana, Roberta Orciego i Jeffa Pinknera. Tytułową rolę zagrał Andrew Garfield, a obok niego w głównych rolach wystąpili: Emma Stone, Jamie Foxx, Dane DeHaan, Campbell Scott, Embeth Davidtz, Colm Feore, Paul Giamatti i Sally Field.
Peter Parker kontynuuje swoją walkę z przestępczością Nowego Jorku, musi ocalić miasto i chronić swoich bliskich.
Światowa premiera filmu miała miejsce 10 kwietnia 2014 roku w Londynie. W Polsce zadebiutował on 25 kwietnia tego samego roku. Film przy budżecie 293 milionów dolarów zarobił ponad 700 milionów. Otrzymał on mieszane oceny od krytyków. Jest on kontynuacją filmu Niesamowity Spider-Man z 2012. Dwa kolejne filmy zostały ostatecznie anulowane. Po drugim filmie studio zdecydowało się na kolejny reboot jako część franczyzy Filmowego Uniwersum Marvela z Tomem Hollandem w roli Spider-Mana.
Richard Parker, naukowiec pracujący dla Oscorp, nagrał wiadomość wideo wyjaśniającą jego zniknięcie. Później on i jego żona Mary zostają porwani na pokładzie prywatnego odrzutowca przez zabójcę, który zabił wcześniej pilota. Richard i Mary podejmują walkę z mężczyzną, która doprowadza do katastrofy samolotu, w wyniku czego wszyscy giną. Przed tym Richardowi udaje się wysłać nagraną wcześniej wiadomość wideo[2].
Obecnie Peter Parker, syn Richarda i Mary, nadal walczy z przestępczością jako Spider-Man. Wyrusza w pościg za Alekseiem Sytsevichem i zatrzymuje go. Parker spotyka się ze swoją dziewczyną Gwen Stacy podczas ich ceremonii ukończenia szkoły średniej. Postanawia spełnić obietnicę daną jej ojcu przed śmiercią i kończy ich związek. Przyjaciel Parker z dzieciństwa, Harry Osborn, wraca na Manhattan, aby zobaczyć się ze swoim śmiertelnie chorym ojcem, Normanem, dyrektorem Oscorp. Norman wyjaśnia mu, że jego choroba jest genetyczna, a Harry jest w wieku, w którym po raz pierwszy się pojawiły u niego objawy. Norman daje Harry’emu małe urządzenie, które zawiera dzieło jego życia. Następnego dnia Norman umiera, a Harry zostaje mianowany nowym dyrektorem Oscorp[2].
Podczas pracy w laboratorium Oscorp, inżynier elektryk Max Dillon przez przypadek zostaje porażony prądem i wpada do zbiornika z genetycznie zmodyfikowanymi węgorzami elektrycznymi. Zostaje zaatakowany przez nie, wskutek czego jego ciało zamienia się w żywy generator elektryczny. Tymczasem Parker próbuje utrzymać przyjaźń z Gwen, ale ona wyjawia mu, że planuje przeprowadzkę do Anglii, kiedy uda się jej zdobyć stypendium na Uniwersytecie Oksfordzkim. W trakcie ich rozmowy Dillon chodzi po Times Square i przypadkowo powoduje awarię zasilania. Po walce ze Spider-Manem zostaje zatrzymany. Dillon trafia do Ravencroft Institute, gdzie zostaje poddany badaniom przez niemieckiego naukowca Ashleya Kafkę[2].
W międzyczasie pojawiają się pierwsze symptomy choroby Harry’ego, który dzięki urządzeniu od ojca odkrywa, że krew Spider-Mana może go uratować. Prosi Parkera, który sprzedawał zdjęcia Spider-Mana do Daily Bugle, aby pomógł mu go odnaleźć. Parker odmawia z niepewności, jakie skutki miałaby transfuzja. Później pojawia się u Harry’ego jako Spider-Man, ale nadal nie wyraża zgody. Wiceprezes Oscorp, Donald Menken, wrabia Harry’ego w wypadek Dillona, usuwa go ze stanowiska dyrektora i przejmuje kontrolę nad firmą. Asystentka Harry’ego, Felicia Hardy, informuje go o sprzęcie, który może mu pomóc. Harry proponuje umowę Dillonowi, który nazywa siebie „Electro”. Ten zgadza się pomóc Harry’emu i zabija doktora Kafkę. W Oscorp Harry znajduje zbroję i inne wyposażenie wykonane przez swojego ojca, a także jad z genetycznie zmodyfikowanych pająków. Zmusza Menkena do wstrzyknięcia jadu, co przyspiesza chorobę Harry’ego i przekształca go w istotę podobną do goblina. Jednak wbudowany protokół awaryjny skafandra przywraca mu zdrowie i leczy chorobę[2].
Parker wykorzystuje informacje pozostawione przez ojca, aby odnaleźć wiadomość wideo, która znajduje na opuszczonej stacji metra. Richard wyjaśnia w nagraniu, że musiał odejść, ponieważ odmówił współpracy z Normanem dotyczącej produkcji broni biogenetycznej. Parker odsłuchuje wiadomość od Gwen, która informuje go, że dostała stypendium i wylatuje wcześniej, niż planowała. Parker spotyka się z Gwen i wyznaje jej miłość. Postanawiają, że razem polecą do Anglii. Electro powoduje kolejną awarię zasilania, a Parker podejmuje z nim walkę. Gwen wyrusza za nim i wspólnie przywracają zasilanie, co powoduje przeciążenie, które zabija Dillona[2].
Harry pojawia się na miejscu wyposażony w zbroję i sprzęt po ojcu. Widząc Gwen i Spider-Mana razem, odgaduje, że jest nim Parker. Przysięga sobie zemstę za odmowę transfuzji krwi i porywa Gwen, którą zabiera na szczyt wieży zegarowej. Parkerowi udaje się pokonać Harry’ego. Próbując powstrzymać przed upadkiem z wieży Gwen, łapie ją w swoje sieci, wskutek czego nieumyślnie powoduje jej śmierć z powodu urazu kręgosłupa. Zrozpaczony Parker postanawia zakończyć karierę jako Spider-Man[2].
Pięć miesięcy później Harry uwięziony w Ravencroft zmaga się z następstwami swojej transformacji. Jego współpracownik, Gustav Fiers, odwiedza Harry’ego i obaj rozmawiają o tworzeniu własnej drużyny. Harry wskazuje Fiersowi na Sytsevicha. Później Sytsevich zostaje wyciągnięty z więzienia i po wyposażeniu w elektromechaniczną zbroję, po ulicach, nazywa siebie „Rhino” szalejąc. Parker po przypomnieniu sobie mowy dyplomowej Gwen, postanawia powrócić do roli Spider-Mana i konfrontuje się ze Sytsevichem[2].
Polski dubbing[3] |
• Marcin Bosak jako Peter Parker / Spider-Man • Monika Dryl jako Gwen Stacy • Wojciech Paszkowski jako Max Dillon / Electro • Marcin Hycnar jako Harry Osborn / Zielony Goblin • Janusz Wituch jako Richard Parker • Agnieszka Kunikowska jako Mary Parker • Cezary Morawski jako Donald Menken • Grzegorz Pawlak jako Aleksei Sytsevich / Rhino • Ewa Wencel jako May Parker |
Swoje role z poprzedniego filmu powtórzyli: Denis Leary jako George Stacy, ojciec Gwen; Kari Coleman jako Helen Stacy, matka Gwen[8] oraz Michael Massee jako Gustav Fiers[10]. W filmie wystąpili: Chris Cooper jako Norman Osborn, ojciec Harry’ego i założyciel Oscorp[11]; Felicity Jones jako Felicia Hardy, asystentka w Oscorp, początkowo Normana Osborna, później Harry’ego[12]; Marton Csokas jako Ashley Kafka, szef Ravencroft Institute oraz B. J. Novak jako Alistair Smythe, szef Dillona pracujący w Oscorp[8].
W roli cameo pojawił się twórca postaci, Stan Lee[13].
W sierpniu 2011 roku, jeszcze przed premierą pierwszej części, Sony Pictures wyznaczyło datę premiery sequela na 2014 rok[14]. We wrześniu 2012 roku potwierdzono powrót Marca Webba na stanowisku reżysera filmu. Poinformowano też wtedy, że scenariusz napisali Alex Kurtzman, Roberto Orci i Jeff Pinkner na podstawie szkicu stworzonego przez Jamesa Vanderbilta. Producentami zostali Avi Arad i Matt Tolmach[4].
W grudniu 2010 roku Emma Stone ujawniła, że podpisała kontrakt na kilka filmów[15]. W lipcu 2012 roku J.K. Simmons wyraził chęć powtórzenia roli J. Jonaha Jamesona z trylogii Sama Raimiego[16]. We wrześniu tego samego roku poinformowano, że Andrew Garfield powtórzy rolę Petera Parkera oraz fakt, że Stone negocjuje umowę powrotu w roli Gwen Stacy[4]. W październiku studio zaproponowało Shailene Woodley rolę Mary Jane Watson. Potwierdzony został też wtedy powrót Stone[5]. Na początku listopada poinformowano, że Jamie Foxx prowadzi rozmowy ze studiem dotyczące roli Electro[17]. W grudniu aktor potwierdził angaż do tej roli[6].
W tym samym miesiącu Dane DeHaan otrzymał rolę Harry’ego Osborna. Studio brało pod uwagę również Sama Claflina, Eddiego Redmayne’a, Douglasa Bootha, Boyda Holbrooka, Aldena Ehrenreicha i Brady’ego Corbeta[7]. W lutym do obsady dołączyli Paul Giamatti, Colm Feore[9], Felicity Jones[12] i Chris Cooper[11].
Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 4 lutego 2013 roku[18]. Całość zdjęć została realizowana w Nowym Jorku[19]. Praca na planie zakończyła się 25 czerwca tego samego roku[20]. Za zdjęcia odpowiadał Daniel Mindel, scenografią zajął się Mark Friedberg, a kostiumy zaprojektowała Deborah Lynn Scott[8].
Montażem zajął się Pietro Scalia. Efekty specjalne przygotowało studio Sony Pictures Imageworks, a odpowiadał za nie Jerome Chen[8].
James Horner, który skomponował muzykę do pierwszego filmu, odrzucił propozycję napisania muzyki o sequela[21]. W lipcu 2013 roku Marc Webb poinformował, że do skomponowania muzyki do filmu zatrudniony został Hans Zimmer[22]. Ścieżka dźwiękowa The Amazing Spider-Man 2: The Original Motion Picture Soundtrack z muzyką Zimmera została wydana 22 kwietnia 2014 roku przez Columbia Records i Madison Gate Records[23][24]. Została wydana również edycja dwupłytowa albumu[25]. Część utworów została napisana przez specjalnie stworzoną grupę The Magnificent Six złożoną z Pharrella Williamsa, Mike’a Einzigera, Junkie XL, Johnny’ego Marra, Andrew Kawczynskiego i Steve’a Mazzaro[26].
| ||||||||
Nr | Tytuł utworu | Autor | Wykonawca | Długość | ||||
1. | „I’m Electro” | H. Zimmer | 0:46 | |||||
2. | „There He Is” | H. Zimmer | 1:53 | |||||
3. | „I’m Spider-Man” | H. Zimmer | 1:00 | |||||
4. | „My Enemy” | H. Zimmer | 8:04 | |||||
5. | „Ground Rules” | H. Zimmer | 1:17 | |||||
6. | „Look at Me” | H. Zimmer | 3:09 | |||||
7. | „You Need Me” | H. Zimmer | 3:09 | |||||
8. | „So Much Anger” | H. Zimmer | 2:09 | |||||
9. | „I Need to Know” | H. Zimmer | 4:28 | |||||
10. | „Sum Total” | H. Zimmer | 2:50 | |||||
11. | „I Chose You” | H. Zimmer | 1:34 | |||||
12. | „We’re Best Friends” | H. Zimmer | 2:16 | |||||
13. | „Still Crazy” | H. Zimmer | 2:42 | |||||
14. | „You’re That Spider Guy” | H. Zimmer | 4:51 | |||||
15. | „It’s On Again” | P. Williams, A. Keys, H. Zimmer, K. Lamar | Alicia Keys, Kendrick Lamar | 3:50 | ||||
16. | „Song for Zula” | M. Houck | Phosphorescent | 6:09 | ||||
17. | „That’s My Man” | P. Williams | Liz | 3:47 | ||||
18. | „Here” | P. Williams, J. Marr, H. Zimmer | Pharrell Williams | 4:38 | ||||
19. | „Honest” | J. James Rutherford, Z. Abels, J. Freedman, M. Margott, M. Eu’el Solomon, A. Young | The Neighbourhood, Menelik Eu’el Solomon, Adam Young | 3:57 | ||||
20. | „Electro Remix” | A. Risk, H. Zimmer, P. Williams, Junkie XL | Alvin Risk, Hans Zimmer | 3:27 | ||||
1:05:56 |
| ||||||||
Nr | Tytuł utworu | Autor | Długość | |||||
1. | „I’m Electro” | H. Zimmer | 0:46 | |||||
2. | „There He Is” | H. Zimmer | 1:53 | |||||
3. | „I’m Spider-Man” | H. Zimmer | 1:00 | |||||
4. | „My Enemy” | H. Zimmer | 8:04 | |||||
5. | „Ground Rules” | H. Zimmer | 1:17 | |||||
6. | „Look at Me” | H. Zimmer | 3:10 | |||||
7. | „Special Project” | H. Zimmer | 3:14 | |||||
8. | „You Need Me” | H. Zimmer | 3:09 | |||||
9. | „So Much Anger” | H. Zimmer | 2:12 | |||||
10. | „I’m Moving to England” | H. Zimmer | 1:03 | |||||
11. | „I’m Goblin” | H. Zimmer | 3:42 | |||||
12. | „Let Her Go” | H. Zimmer | 0:33 | |||||
13. | „You’re My” | H. Zimmer | 2:57 | |||||
14. | „I Need to Know” | H. Zimmer | 4:28 | |||||
15. | „Sum Total” | H. Zimmer | 2:50 | |||||
16. | „I Chose You” | H. Zimmer | 1:34 | |||||
17. | „We’re Best Friends” | H. Zimmer | 2:16 | |||||
18. | „Still Crazy” | H. Zimmer | 2:42 | |||||
19. | „The Rest of My Life” | H. Zimmer | 2:28 | |||||
20. | „You’re That Spider Guy” | H. Zimmer | 4:51 | |||||
54:09 |
| ||||||||
Nr | Tytuł utworu | Autor | Wykonawca | Długość | ||||
1. | „The Electro Suite” | H. Zimmer | 12:36 | |||||
2. | „Harry’s Suite” | H. Zimmer | 10:07 | |||||
3. | „Cold War” | H. Zimmer | 3:28 | |||||
4. | „No Place Like Home” | H. Zimmer | 1:53 | |||||
5. | „It’s On Again” | P. Williams, A. Keys, H. Zimmer, K. Lamar | Alicia Keys, Kendrick Lamar | 3:50 | ||||
6. | „Song for Zula” | M. Houck | Phosphorescent | 6:09 | ||||
7. | „That’s My Man” | P. Williams | Liz | 3:47 | ||||
8. | „Here” | P. Williams, J. Marr, H. Zimmer | Pharrell Williams | 4:38 | ||||
9. | „Honest” | J. James Rutherford, Z. Abels, J. Freedman, M. Margott, M. Eu’el Solomon, A. Young | The Neighbourhood, Menelik Eu’el Solomon, Adam Young | 3:57 | ||||
10. | „Within the Web (First Day Jam)” | C. Russell, J. Marr, H. Zimmer, Junkie XL, P. Williams, M. Einziger, A. M. Simpson | Czarina Russell, Hans Zimmer, The Magnificent Six | 4:30 | ||||
11. | „The Edge” | J. McDougall, W. Taahi | Tonight Alive | 3:03 | ||||
12. | „Electro Remix” | A. Risk, H. Zimmer, P. Williams, Junkie XL | Alvin Risk, Hans Zimmer | 3:27 | ||||
1:01:25 |
Światowa premiera filmu Niesamowity Spider-Man 2 miała miejsce 10 kwietnia 2014 roku w Londynie. Podczas wydarzenia uczestniczyła obsada i produkcja filmu oraz zaproszeni specjalni goście. Premierze tej towarzyszył czerwony dywan oraz szereg konferencji prasowych[27]. Dla szerszej publiczności w Stanach Zjednoczonych zadebiutował 2 maja tego samego roku[28]. Premiera w Polsce odbyła się 25 kwietnia tego samego roku[29].
Film przy budżecie 293 milionów dolarów zarobił ponad 700 milionów, z czego ponad 200 milionów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[30].
Do największych rynków, poza Stanami Zjednoczonymi, należały: Chiny (94,4 miliona), Wielka Brytania (40,5 miliona), Korea Południowa (33,8 miliona), Japonia (30,3 miliona), Meksyk (28,5 miliona), Brazylia (24,9 miliona) i Francja (22,7 miliona). W Polsce film zarobił ponad 1,6 miliona dolarów[30].
Film otrzymał mieszane oceny od krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 51% z 315 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 5,8 na 10[31]. Na portalu Metacritic średnia ważona ocen z 50 recenzji wyniosła 53 punkty na 100[32]. Natomiast według serwisu CinemaScore, zajmującego się mierzeniem atrakcyjności filmów w Stanach Zjednoczonych, publiczność przyznała mu ocenę B+ w skali od F do A+[28].
Rok | Ceremonia | Kategoria | Nominowani | Rezultat | Przypis |
---|---|---|---|---|---|
2014 | Teen Choice Awards | Ulubiony aktor w filmie science-fiction / fantasy | Andrew Garfield | Nominacja | [33] |
Ulubiona aktorka w filmie science-fiction / fantasy | Emma Stone | Nominacja | |||
Ulubiony czarny charakter | Jamie Foxx | Nominacja | |||
Ulubiony pocałunek | Andrew Garfield, Emma Stone | Nominacja | |||
Ulubiony film fantasy / science-fiction | Niesamowity Spider-Man 2 | Nominacja | |||
Golden Schmoes Awards | Największe rozczarowanie | Niesamowity Spider-Man 2 | Wygrana | [34] | |
Najgorszy film | Niesamowity Spider-Man 2 | Nominacja | |||
2015 | People’s Choice Awards | Ulubiony duet filmowy | Andrew Garfield, Emma Stone | Nominacja | [35] |
Ulubiony film akcji | Niesamowity Spider-Man 2 | Nominacja | |||
Kids’ Choice Awards | Ulubiony film | Niesamowity Spider-Man 2 | Nominacja | [36] | |
Ulubiony aktor filmowy | Jamie Foxx | Nominacja | |||
Ulubiona aktorka filmowa | Emma Stone | Wygrana | |||
Ulubiony aktor filmu akcji | Andrew Garfield | Nominacja | |||
Ulubiony czarny charakter | Jamie Foxx | Nominacja | |||
Saturn Awards | Najlepsza adaptacja komiksu | Niesamowity Spider-Man 2 | Nominacja | [37] | |
Annie Awards | Najlepsze efekty animowane w filmie aktorskim | Charles-Felix Chabert, Daniel La Chapelle, R. Spencer Lueders, Klaus Seitschek, Chris Messineo | Nominacja | [38] | |
MTV Movie Awards | Najlepszy pocałunek | Andrew Garfield, Emma Stone | Nominacja | [39] |
W 2013 roku Sony Pictures poinformowało, że Niesamowity Spider-Man 3 będzie miał premierę w 2016 roku. Alex Kurtzman, Roberto Orci i Jeff Pinkner ponownie mieli zająć się scenariuszem. Wyznaczona została również data czwartej części na 2018 roku[40]. W trakcie rozwoju były również spin-offy serii. Sinister Six miał datę premiery zaplanowaną na 2016 rok. Stanowisko reżysera i scenarzysty objął Drew Goddard. Kurtzman, Orci i Ed Solomon zostali zatrudnieni do napisania scenariusza do Venoma. Kurtzman miał zająć się również jego reżyserią[41][42]. We wstępnej fazie rozwoju były też filmy o Felicji Hardy / Black Cat ze scenariuszem Lisy Joy Nolan oraz Spider-Man 2099 z zaplanowaną datą premiery na koniec 2017 roku. Film o Venomie początkowo był planowany jako spin-off filmu Spider-Man 3 Sama Raimiego[43].
Początkowo studio przełożyło datę premiery trzeciej części na 2018 roku bez ustalania daty dla czwartej[44]. Ostatecznie kontynuacje i spin-offy w planowanej wersji zostały anulowane[45].
W 2018 roku premierę miał film Venom w reżyserii Rubena Fleischera i ze scenariuszem Scotta Rosenberga, Jeffa Pinknera, Kelly Marcel i Willa Bealla, który nie jest powiązany z żadnym filmem o Spider-Manie. W tytułowej roli wystąpił Tom Hardy[46][47].
W 2014 roku po ataku hackerskim wyciekły do opinii publicznej maile z Sony Pictures, w którym studio rozważało powrót Sama Raimiego na stanowisko reżysera, jak i nową serię w porozumieniu z Marvel Studios oraz włączeniu postaci do franczyzy Filmowego Uniwersum Marvela[48]. W 2015 roku porozumienie między studiami zostało osiągnięte i w lutym oficjalnie poinformowano, że Spider-Man zostanie włączony do MCU[45][49]. W roli Petera Parkera został obsadzony Tom Holland[50]. Postać pojawiła się po raz pierwszy w filmie Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów[51]. W 2017 roku premierę miał Spider-Man: Homecoming w reżyserii Jona Wattsa. Głównym przeciwnikiem Spider-Mana został Michael Keaton jako Adrian Toomes / Vulture. W filmie pojawiły się postacie przedstawione w innych filmach franczyzy: Jon Favreau jako Happy Hogan, Gwyneth Paltrow jako Pepper Potts, Chris Evans jako Steve Rogers / Kapitan Ameryka, Martin Starr jako Roger Harrington i Robert Downey Jr. jako Tony Star / Iron Man[52]. Holland później powtórzył swoją rolę w Avengers: Wojna bez granic z 2018[53] i Avengers: Koniec gry z 2019 roku[54].
W 2019 roku premierę miał drugi film z serii Spider-Man: Daleko od domu ponownie w reżyserii Wattsa. Antagonistą w filmie był Quentin Beck / Mysterio, którego zagrał Jake Gyllenhaal. Podobnie jak w pierwszej części pojawiły się też inne postacie z franczyzy. Ponownie pojawili się Favreau i Starr, ale również wystąpili: Samuel L. Jackson jako Nick Fury, Cobie Smulders jako Maria Hill, Ben Mendelsohn jako Talos i Sharon Blynn jako Soren[55]. W sierpniu 2019 roku studia zakończyły współpracę wskutek braku porozumienia, natomiast miesiąc późnej Disney i Sony doszły do nowego porozumienia dotyczącego trzeciej części i jednego dodatkowego filmu, obu jako część MCU[56]. Premiera trzeciej części, Spider-Man: Bez drogi do domu, odbyła się pod koniec 2021 roku. Holland powrócił w tytułowej roli, a Watts na stanowisku reżysera. Favreau i Starr oraz Benedict Cumberbatch jako Stephen Strange i Benedict Wong jako Wong powtórzyli swoje role z poprzednich filmów Filmowego Uniwersum Marvela. Ponadto w filmie pojawili się Tobey Maguire i Andrew Garfield w alternatywnych wersjach Petera Parkera, powtarzając swoje role z wcześniejszych filmów o Spider-Manie. Obok nich z tych filmów powrócili: Willem Dafoe jako Norman Osborn / Green Goblin, Alfred Molina jako Otto Octavius / Doktor Octopus, Jamie Foxx jako Max Dillon / Electro, Rhys Ifans jako Curt Connors / Jaszczur i Thomas Haden Church jako Flint Marko / Sandman[57].