| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
filozof, przyrodnik, nauczyciel akademicki |
Henrich Steffens (spotykana także skandynawska pisownia imienia Henrik, czasem zniemczona do Heinrich; ur. 2 maja 1773 w Stavanger, Norwegia, zm. 13 lutego 1845 w Berlinie) – niemiecki filozof, przyrodnik i poeta, profesor mineralogii, fizjologii i historii naturalnej w Halle, we Wrocławiu i w Berlinie.
Jako czternastolatek przyjechał z rodzicami do Kopenhagi, tam od 1790 studiował nauki przyrodnicze i teologię, potem od 1796 studiował na Uniwersytecie Christiana-Albrechta w Kilonii, a stamtąd po roku przeniósł się do Friedrich-Schiller-Universität w Jenie, gdzie był uczniem Friedricha von Schellinga. W 1800 wyjechał do Freibergu, a po dwóch latach wrócił do Kopenhagi. W 1804 pojechał do Halle, gdzie wykładał na Uniwersytecie Marcina Lutra. W latach 1811-1832 był profesorem fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim. 10 lutego 1813, podczas kampanii antynapoleońskiej, we wrocławskim konwencie św. Józefa przy ulicy Kuźniczej ogłosił zaciąg studentów Uniwersytetu do regimentu ochotniczego. Później, podczas bitwy pod Lipskiem w październiku 1813, wstąpił w stopniu podporucznika do armii pruskiej. Z oddziałem zwerbowanych we Wrocławiu studentów wkroczył do Paryża, kiedy wojska pruskie, austriackie i rosyjskie przełamały obronę miasta wiosną 1814.
Po powrocie do Wrocławia pozostawał tu jeszcze do 1832, kiedy przyjął zaproszenie do Berlina[1], gdzie zmarł w 1845.
