Francisco Rabal
Ilustracja
Imię i nazwisko

Francisco Rabal Valera

Data i miejsce urodzenia

8 marca 1926
Águilas

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 2001
Bordeaux

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1946-2001

Francisco Rabal, właśc. Francisco Rabal Valera, znany także jako Paco Rabal (ur. 8 marca 1926 w Águilas, zm. 29 sierpnia 2001 w Bordeaux) – hiszpański aktor, reżyser i scenarzysta. Grał najczęściej ludzi gwałtownych, namiętnych i brutalnych.

Życiorys

Wczesne lata

Jego ojciec pracował w kopalnictwie, a matka była właścicielką małych olejarni. Wychowywał się z bratem Damiánem i siostrą Dolores. W końcowych latach wojny domowej jego rodzina przeniosła się z małego miasteczka do Madrytu. Wcześnie zaczął zarabiać na życie; pracował w fabryce czekolady, potem jako elektryk, wreszcie zajął się statystowaniem w teatrze i filmie. Po pracy uczył się w wieczorowej szkole prowadzonej przez jezuitów.

Kariera

Mając dwadzieścia lat zadebiutował niewielką rolą w dramacie Rozrzutna kobieta (La Pródiga, 1946), ale dopiero udział w ekranizacji powieści Miguela de Cervantesa Don Kichot z Manczy (Don Quijote de la Mancha, 1947) i dramacie Szukaj uczciwości (La honradez de la cerradura, 1950) otworzył mu drogę na ekrany. W melodramacie Sonaty (Sonatas, 1959) wystąpił w roli markiza de Brandomin, awanturnika, uwodziciela i hazardzisty, który angażuje się w walkę po stronie rewolucji w Meksyku; akcja toczy się w 1830.

W dramacie Luisa Buñuela Nazarin (Nazarín, 1959) jako ojciec Nazario, dążący uparcie do świętości, naśladując wędrówkę Chrystusa, ponosi porażkę za porażką i potrafi tylko wzbudzić pożądanie w dwóch ograniczonych kobietach. W dramacie Buñuela Viridiana (1961) zagrał postać brutalnego i pozbawionego złudzeń Jorge, kuzyna tytułowej bohaterki. Pojawia się potem w roli porzuconego kochanka Vittorii (Monica Vitti) w dramacie Zaćmienie (L'eclisse, 1962) u boku Alaina Delona, jako jeden z gości schadzek w dramacie Buñuela Piękność dnia (Belle de jour, 1967) z Catherine Deneuve i Michelem Piccoli, poważny i zamożny Aqustin w adaptacji powieści Benita Péreza-Galdósa Udręka (Tormento, 1974), sierżant Tronk w dramacie wojennym Pustynia Tatarów (Il deserto dei Tartari, 1976) z udziałem Vittoria Gassmana, Philippe’a Noiret, Jeana-Louisa Trintignant i Maxa von Sydow, mafioso Don Giusto Provenzano w thrillerze Corleone (1977) z Claudią Cardinale.

W 1989 był członkiem jury konkursu głównego na 39. MFF w Berlinie. Za kreację Francisca Goi w dramacie biograficznym Carlosa Saury Goya (Goya en Burdeos, 1999) został uhonorowany Nagrodą Goya dla najlepszego aktora. Goyę zagrał wtedy już po raz trzeci – wcześniej wystąpił w tej roli w filmie Goya (Goya, historia de una soledad, 1971) i miniserialu Okropności wojny (Los desastres de la guerra, 1983)[1].

Życie prywatne

W 1950 poślubił Asunción Balaguer (1925-2019)[2], z którą miał syna Benito (ur. 1954) i córkę Teresę (ur. 1952 w Barcelonie)[3].

Śmierć

Zmarł w wieku 75 lat w czasie lotu samolotem podczas powrotu z MFF w Montrealu[4].

Filmografia

Przypisy

  1. Francisco Rabal Awards. FamousFix. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
  2. Actress Asunción Balaguer dies in Madrid at 94. Spain's News. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
  3. Francisco Rabal Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
  4. Francisco Rabal, 75, Prominent Spanish Actor. „The New York Times”, 2001-09-10. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne