Chaleccy herbu Chalecki – szlachecki i senatorski ród wywodzący się od Pawła Miszkowicza, (wraz z braćmi) stronnika Świdrygiełły od którego otrzymał w 1437 (w zamian za Snowsk) - Chalcz w powiecie homelskim (wieś leżała na terenie księstwa czernihowskiego). Oprócz prawosławnej gałęzi rodu istniała też tatarska.
Potomkowie Miszkiewicza przyjęli nazwisko Chalecki (rzadziej Halecki) od nazwy tej miejscowości. Eustachy Chalecki i jego syn Michał Chalecki byli posłami do Mołdawii i Złotej Ordy. Józef Chalecki był marszałkiem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Dymitr Chalecki był miecznikiem wielkim litewskim, następnie podskarbim wielkim litewskim (od 1590). W 1589 roku podczas Sejmu pacyfikacyjnego był marszałkiem. Jego synem był Mikołaj Krzysztof Chalecki, będący wojewodą nowogródzkim (od 1650) i miecznikiem wielkim litewskim (od 1615). Z kolei Andrzej Chalecki był jednym z sygnatariuszy aktu unii lubelskiej 1 lipca 1569 roku. Chalcz był w rękach Chaleckich do 1805 roku. Cześć rodziny zamieszkała w Austrii (Haleccy). Z tego grona znani są Oskar Alojzy Halecki, generał austro-węgierski i jego syn, historyk Oskar Halecki.