Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet |
Kurzeniec |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
54°32′16″N 27°00′24″E/54,537778 27,006667 |
Borodzin III – dawny folwark. Tereny, na których był położony leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Kurzeniec.
W czasach zaborów folwark w gminie Krzywicze, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].
W latach 1921–1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, w gminie Krzywicze.
Powszechny Spis Ludności z 1921 roku podał dane łączne folwarków Borodzin I, II i III. Zamieszkiwały tu 52 osoby, 51 były wyznania rzymskokatolickiego a 1 mojżeszowego. Jednocześnie 51 mieszkańców zadeklarowało polską a 1 żydowską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[2]. W 1931 był tu jeden dom mieszkalny[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Kurzeńcu. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Wilejce i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kurzeńcu[4].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[7].