![]() Artur Gruszecki (przed 1906) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Artur Gruszecki (ur. 24 sierpnia 1852 w Samborze, zm. 16 kwietnia 1929 w Warszawie) – polski dziennikarz, powieściopisarz, krytyk literacki, ziemianin.
Syn Benedykta. Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, a później historię, archeologię i literaturę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Publikował w „Przeglądzie Tygodniowym”. Od 1884 roku był redaktorem „Wędrowca” i współredaktorem „Wisły”. Jako korespondent „Tygodnika Ilustrowanego” przebywał na Ukrainie i w Brazylii.
W swojej twórczości literackiej wzorował się na doświadczeniach i warsztacie Emila Zoli. Jego powieści to monografie określonych zjawisk społecznych lub bohaterów środowiskowych, najczęściej zbiorowych. Zarzucano mu publicystyczną tendencyjność, co miało obniżać wartość literacką jego dzieł.
Jego córkami były pisarka Aniela Gruszecka i psychiatra Anna Gruszecka. Mieszkał w Krakowie pod adresem Wolska 28 (1907 rok)[1]. Jego rodzona siostra Kazimiera Gruszecka, po mężu Krumłowska, była matką dramatopisarza i satyryka Konstantego Krumłowskiego[potrzebny przypis].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 109, rząd 6, miejsce 12)[2].