23 Batalion Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1947
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Sylwester Krasowski
Ostatni	mjr Antoni Piotrowski
Organizacja
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	7 Brygada Piechoty, 17 Brygada Piechoty

21 Batalion Piechoty (21 bp) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Zwiększone po bitwie o Monte Cassino zapotrzebowanie na wyszkolonych żołnierzy-specjalistów w szeregach walczących oddziałów, spowodowało zapotrzebowanie na zwiększoną bazę szkoleniową. Na podstawie rozkazu dowódcy 2 Korpusu Polskiego, od dnia 21 czerwca do 6 lipca 1944 roku, w składzie 7 Brygady Piechoty 7 Dywizji Piechoty w San Basilio utworzono 21 batalion piechoty w składzie; dowództwo batalionu, kompania dowodzenia i 4 kompanii strzeleckich^[1]. Zadaniem batalionu było szkolenie uzupełnień specjalistów dla piechoty i prowadzenie szkolenia podstawowego dla oddziałów pozadywizyjnych 2 KP, których to ochotników pozyskiwano między innymi z Obozu Przejściowego Jeńców "Jolanda" oraz ochotników z oddziałów partyzanckich z Francji i terenu Bałkanów. 21 batalion jesienią i zimą 1944 r. szkolił żołnierzy z zakresu podstawowego dla tworzonego 2 batalionu komandosów, rozbudowywanych jednostek artylerii, broni pancernych i kawalerii pancernej^[2]. Przed ofensywą wiosenną 1945 roku tj. bitwy o Bolonię cały 21 batalion piechoty, 9 kwietnia 1945 r. został przegrupowany do Forli, a potem w okolice Bolonii. Do 2 maja 1945 r. przekazał cały stan szeregowych walczącym na froncie batalionom, a kadra 21 maja powróciła do San Basilio i ponownie odtworzyła cały stan batalionu^[1]. W okresie pobytu we Włoszech batalion szkolił żołnierzy, pełnił funkcje okupacyjne oraz prowadził sukcesywną demobilizację żołnierzy. W okresie od września do grudnia 1946 roku został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, gdzie prowadził dalszą demobilizację oraz przystosowywał żołnierzy do życia w cywilu. Został rozwiązany w kwietniu 1947 roku^[3]

Dowódcy batalionu

• ppłk Sylwester Krasowski (6 VII – 1 VIII 1944)^[4]
• mjr Antoni Piotrowski^[1]

Zastępcy dowódcy batalionu

• mjr Antoni Piotrowski^[4]
• kpt. Zygmunt Waligórski^[1]

• Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 17. Londyn: 1974.
• Grzegorz Gera. Ze znakiem Czerwonego Gryfa. Skrót dziejów 7. Dywizji Piechoty. „Militaria. Wydanie Specjalne: ilustrowany magazyn wojskowy”. nr 63 5/2018, 2018. Lublin: Kagero Publishing. ISSN 2450-7334.