168 Dywizja Piechoty
168. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
atak na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

1 Armia Pancerna

168 Dywizja Piechoty (niem. 168. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki. Walczyła głównie przeciw Armii Czerwonej.

Formowanie i walki

Sformowana na mocy rozkazu z 1 grudnia 1939, w 7. fali mobilizacyjnej w rejonie Görlitz w VIII Okręgu Wojskowym. Od lipcu 1940 przebywała na terytorium okupowanej Polski. Następnie, od 22 czerwca 1941 uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, biorąc udział w walkach z Armią Czerwoną broniącą Kijowa. W 1943 poniosła ciężkie straty pod Biełgorodem, w czasie odwrotu z rejonu Kurska. Po okrążeniu pod Czerkasami została rozbita, a niedobitki które wyrwały się z okrążenia dołączyły do 1 Armii Pancernej[1].

Na terenie okupowanej Polski dywizja została odbudowana, ale tylko do poziomu grupy bojowej. W 1945, w czasie ofensywy prowadzonej przez Armię Czerwoną od 12 stycznia została rozbita w czasie walk na przyczółku baranowsko-sandomierskim. Niedobitki wycofały się na Śląsk. Żołnierze 168 DP oddali się do niewoli Armii Czerwonej w maju 1945 w Kłodzku[1].

Dowódcy dywizji

Struktura organizacyjna

417. i 429. pułk piechoty, 248. dywizjon artylerii lekkiej;

417., 429. i 442. pułk piechoty, 248. pułk artylerii, 248. batalion pionierów, 248. oddział rozpoznawczy, 248. oddział przeciwpancerny, 248. oddział łączności, 248. polowy batalion zapasowy;

223. grupa dywizyjna (385. i 425. grupa pułkowa), 417. i 442. pułk grenadierów, 248. pułk artylerii, 248. batalion pionierów, 168. dywizyjny batalion fizylierów, 248. oddział przeciwpancerny, 248. oddział łączności, 248. polowy batalion zapasowy;

385., 417. i 442. pułk grenadierów, 248. pułk artylerii, 248. batalion pionierów, 168. dywizyjny batalion fizylierów, 248. oddział przeciwpancerny, 248. oddział łączności, 248. polowy batalion zapasowy;

Przypisy

  1. a b Mitcham 2009 ↓, s. 221.
  2. Mitcham 2009 ↓, s. 221,222.

Bibliografia