Resolutie 815 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 30 maart 1993 | |
Nr. vergadering | 3189 | |
Code | S/RES/815 | |
Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
Onderwerp | Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog | |
Beslissing | Verlenging van UNPROFOR tot 30 juni. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1993 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Brazilië · Kaapverdië · Djibouti · Spanje · Hongarije · Japan · Marokko · Nieuw-Zeeland · Pakistan · Venezuela
| ||
Een Noors UNPROFOR-pantservoertuig in Sarajevo anno 1995.
|
Resolutie 815 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem aangenomen door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 30 maart 1993.
In 1980 overleed de Joegoslavische leider Tito, die decennialang de bindende kracht was geweest tussen de zes deelstaten van het land. Na zijn dood kende het nationalisme een sterke opmars, en in 1991 verklaarden verschillende deelstaten zich onafhankelijk. Hierdoor ontstonden burgeroorlogen met minderheden die tegen onafhankelijkheid waren in de deelstaten. Zo geschiedde ook in Kroatië, waar in de eerste helft van de jaren 1990 een bloedige burgeroorlog werd uitgevochten tussen Kroaten en Serven, en waarbij op grote schaal etnische zuiveringen plaatsvonden. De VN-vredesmacht UNPROFOR, later vervangen door UNCRO, moest een staakt-het-vuren bewerkstelligen en veilige zones creëren voor de bevolking.
De Veiligheidsraad: