| Nico Onkenhout | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Onkenhout werkend aan het Oorlogsmonument Kollumerpomp (1950)
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Nicolaas Hendrik Onkenhout | |||
| Geboren | Amsterdam, 29 mei 1918 | |||
| Overleden | Amsterdam, 5 februari 1989 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer, medailleur | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Nicolaas Hendrik (Nico) Onkenhout (Amsterdam, 29 mei 1918 – aldaar, 5 februari 1989) was een Nederlandse beeldhouwer en medailleur.[1]
Onkenhout studeerde beeldhouwkunst bij Jan Bronner aan de Rijksakademie van beeldende kunsten (1937-1944) in zijn geboorteplaats. Hij dook tijdens de Tweede Wereldoorlog onder, en was in 1944 in de gemeente Kollumerland c.a. ondergedoken. Na de oorlog maakte hij zes oorlogsmonumenten, waarvan een voor de gemeente Kollumerland. In 1947 won hij de zilveren medaille van de Prix de Rome. Zijn bekendste werk, een bronzen beeld van Dik Trom, met Trom omgekeerd zittend op een bokkende ezel, maakte hij in 1973.
Naast beeldhouwer was Onkenhout actief als medailleur. Hij maakte onder meer een penning ter gelegenheid van de opening van het hoofdkantoor van Assurantiemaatschappij De Zeven Provinciën in Den Haag (1960). Hij was lid van Arti et Amicitiae en de Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars.
