Dësen Artikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.

De Sonndeg ass de siwenten Dag vun der Woch, no jiddesch-chrëschtlecher Siicht den éischten. De Sonndeg ass den zweeten Dag vum Weekend a steet traditionell am Zeeche vun der Rou a vum Fräizäitaktivitéiten.

A ville Kulturen, besonnesch an de chrëschtleche Gesellschaften, ass de Sonndeg als Rascht- oder Sabbatdag ugesinn. Historesch gouf de Sonndeg dacks als Dag fir de Kierchgang an d'Relaxatioun genotzt.

Den Numm vun dësem Dag ass eng Iwwersetzung vum laténgeschen dies solis – Dag vun der Sonn, wéi dësen Dag am réimesche Kalenner geheescht huet.

Zu Lëtzebuerg gëtt et eng Rëtsch Nimm fir d'Sonndeger an der Faaschtenzäit, tëscht der Fuesent an Ouschteren: Buergsonndeg, Bounesonndeg, Krounesonndeg, Bretzelsonndeg oder Haleffaaschtesonndeg, Ellesonndeg a Pällemsonndeg.[1]

De Sonndeg huet eng ganz Rei vu kulturelle, gesellschaftlechen an emotionalen Aspekter, déi d’Bedeitung vun dësem Dag nach méi verständlech maachen.

Etymologie

[änneren | Quelltext änneren]

Den Numm "Sonndeg" kënnt vum ale Germaneschen "Sunnuntag", wat den Dag vun der Sonn bedeit. Dëst ass och an anere Sproochen d'Quell vun der Bezeechnung, wéi z.B. "Sunday" op Englesch an "sunnudagr" op Alnordesch.

Reliéises Bedeitung

[änneren | Quelltext änneren]

Am Chrëschtentum ass de Sonndeg e ganz wichtegen Dag, well et den Dag vun der Auferstoung vum Jesus Christus markéiert. Dofir ass et fir vill Leit eng Zäit fir d’Gottesdéngscht.

Gesetzleche Ruheetag

[änneren | Quelltext änneren]

An villen Länner, och a Lëtzebuerg, ass de Sonndeg en offizielle Ruheetag. Dëst bedeit, datt vill Geschäfter an d’Büroen zou sinn, a Leit méi Zäit fir sech selwer oder d’Famill hunn. An der Vergaangenheet waren d’Reegele fir Geschäfter an d’Freizäitsaktivitéiten méi streng. Hautdesdaags ginn et an e puer Regioune méi Flexibilitéit, mee d’Traditioun vum Sonndeg als Dag vun der Erhuelung bleift an de meeschte Fäll staark.

Traditiounen

[änneren | Quelltext änneren]

Et gëtt oft Traditioune wéi Familljeaktivitéiten, zesummen iessen oder einfach entspanen. An der lëtzebuergescher Kultur ass et och üblech, e Sonndeg eng gutt Mëdetäin ze hunn an d’Woch zeréckzeblécken. An der lëtzebuergescher Kultur ass et e populär Dag fir Ausfluch an d'Natur ze maachen, wéi Wanderen oder Spadséieren an de Park. De Sonndeg ass oft eng Zäit, déi Familljen zesummenhält. Déi gemeinsam Zäit an den Traditiounen an der Famill si wichteg, fir d’Bezéiungen ze stäerken an eng positiv Verbindung ze erhalen.

Geschäftsaktivitéiten

[änneren | Quelltext änneren]

An lëtzebuergesch Dierfer oder Stied kënnen d’Geschäfter op Sonndeg bis zu engem gewësse Punkt op sinn, awer normalerweis ass d’Viraussetzung fir d’Ruheetag respektéiert ze ginn. Vill kulturell Evenementer, wéi Concerten, Theatervirstellungen oder Mäert, sinn oft um Sonndeg, well et e populären Dag ass fir Leit, déi Zäit an d’Kultur a Fräizäit ze investéieren.

Vill Sportaktivitéiten, wéi Fussballmatcher oder Fitnessstudioen, organiséiere speziell Sonndegs-Aktivitéiten. Et ass och e populären Dag fir d’Freed un hobbyméisseg Sport an Aktiounen ze hunn.

Perséinlech Bedeitung

[änneren | Quelltext änneren]

Fir vill Leit ass de Sonndeg eng Geleeënheet fir ze entspanen, nei Kraaft ze tanken an d’Woch gutt virzebereeden. Fir vill Leit ass de Sonndeg eng Zäit fir Reflexioun iwwer d’Woch déi virun ass an d’Planung fir d’kommend Woch. Et kann och eng Geleeënheet sinn, fir d'Prioritéiten z’entwéckelen an ze klären. De Sonndeg gëtt oft als Zäit fir sech selwer Zäit ze huelen, an déi emotional oder mental Erhuelung an der hektescher Welt vun der Woch ze fëllen.

Um Spaweck

[änneren | Quelltext änneren]
Commons: Sonndeg – Biller, Videoen oder Audiodateien
Wochendeeg

 Méindeg | Dënschdeg | Mëttwoch | Donneschdeg | Freideg | Samschdeg | Sonndeg 

Referenzen

[Quelltext änneren]
  1. "Bo'nesonndeg." d'Letzeburger Land Nr.11, 1.Jg., 12. Mäerz 1954, S.1, op eluxemburgensia.lu, vun der Lëtzebuerger Nationalbibliothéik.