De lingua nationali Franciae hodiernae vide Lingua Francogallica.

Lingua Gallica[1] fuit lingua Celtica, qua gentes Celticae in Gallia, Italia septentrionali, Hispania media, Lusitania nec non alibi habitantes lingua vernacula loquebantur usque ad saeculum quintum.[2] Lingua Gallica mortua est, etsi multa verba maneant in linguis Europaeis quibusdam[3] et praesertim in nominibus locorum.

Notae

  1. "Lingua Gallica vetus": Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 17v
  2. Dillon & al. 2001: 420 [caput "La Disparition du gaulois et le substrat celtique en roman"]; Lambert & Lejeune 1994: 10.
  3. Vide praecipue Dictionnaire de la langue gauloise Xaverii Delamarre.

Bibliographia

Nexus interni

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!