IPA: | / ˈidɔ / |
---|---|
Locutores: | 1 000+ |
Sigla: | 1 io, 2 ido, 3 ido |
Fontes Linguae: | Esperanto et fontes eius (Ido est versio simplificata) |
Usus: | Lingua Auxiliaria Internationalis |
Scriptura: | Scriptura Latina |
Procuratio: | Uniono por la Linguo Internaciona Ido |
Vexillum linguae Ido |
Ido lingua artificiosa est, quam pauci homines solum callent, inter 250 et 2500, per totum orbem terrarum dispersi.
Lingua haec maximam ad partem inventa est a Ludovicus de Beaufront, qui antea linguam Esperanticam adoraverat. Anno 1918 fundata est est in Hungaria Unio linguae internationalis Ido. Multos annos assectatores istius linguae idiomati Zamenhofiano sat recenti vere minis fuerunt. Nostris diebus Franciscus Kasper Germanus operam multam in rebus ad linguam Ido attinentibus dat. Isto idiomate etiam litterae Ido - sat paucae - pactae sunt. Adepti motionis istius etiam proprium Hymnum Ido cantant et colunt.
CHAPITRO XVII
Vide Ido in Victionario. |
Anglica simplex · Basic English · Clingonica · Esperanto · Folkspraak · Glosa · Ido · Interlingua · Interlingue · Interslavica · Ithkuil · Latino sine Flexione · Lingua Franca Nova · Lingua Mordoris · Loglan · Lojban · Lydnevica · Novial · Panslavicae · Quenya · Románico · Sambahsa-mundialect · Sindarin · Slovio · Solresol · Toki Pona · Uropi · Venedica · Volapük