Omnes genera sectionum conicarum, circum focum eundem conscribuntur. Nota quod curvatura decrescit velut eccentricitas increscit et quod nihil horum flexuum inter se secant.

Eccentricitas (-atis, f.)[1] sive excentricitas[2] seu eccentrotes[3] in mathematica est parametrum sectionis conicae quod a littera aut signatur. Ea velut mensura proximitatis a sectione ad circulum verum considerare potest.

Etiam duae sectiones conicae sunt geometricalibus similes si et solum si eae eccentricitatem eandem habent.

Definitio

Si punctum F, linea L, et parametrum dantur, sectio conica est omnes puncti M ubi spatium inter M et F est multiplicatum a spatium inter M et M' (linea M-M' est perpendicularis a linea L). Tum F est focus sectionis conicae, L est directrix, et est eccentricitas.

Etiam si duplex conus verticale oriens et planus eum secans dantur, tum eccentricitas sectionis est ubi est angulus inter planum et libratum, et est angulus inter conum et libratum.

Eccentricitas linearis sectionis conicae, quae a littera aut signatur, est spatium inter centrum et focum (aut unum ex duobus focis).

Alia nomina

Aliquando eccentricitas appellatur eccentricitas prima ut ab eccentricitate secunda et tertia distinguatur quae in ellipsibus definiuntur (vide infra). Aliquando eccentricitas appellatur eccentricitas numericalis.

In ellipsibus et hyperbolis, aliquando eccentricitas linearis appellatur semiseparatio focorum.

Notatio

Sunt duae doctrinae usitatae notationis:

Hic res doctrinam primam utitur.

Aequationes

sectio conica aequatio eccentricitas () eccentricitas linearis ()
circulus
ellipsis
parabola
hyperbola

Eccentricitas ellipsium

Si longitudinem axis semimaioris ellipseos et longitudinem axis semiminoris ellipseos habemus, definiamus:

nomen symbolus aequatio ex et aequatio ex
eccentricitas angularis
eccentricitas prima
eccentricitas secunda
eccentricitas tertia

Eccentricitas ut mensura in astronomia

In mechanica caelesti omnis orbita „normalis“ formam sectionis conicae (i.e. ellipseos, parabolae aut hyperbolae) habet. Eccentricitas orbitae a sectione conica, eccentricitas orbitalis dicta, est parametrum magni momenti ad formam eius definiendam, quae mensura adhibetur, qua deviatio orbitae describitur.

Notae

  1. Iohannes Keplerus (1635). Epitome astronomiae Copernicanae 
  2. Isaacus Newtonus (1714). Philosophiae naturalis principia mathematica 
  3. Kraus, L.A. (1844). Kritisch-etymologisches medicinisches Lexikon (Dritte Auflage). Göttingen: Verlag der Deuerlich- und Dieterichschen Buchhandlung.