Vide etiam paginam discretivam: Caere (discretiva)

Wikidata Caere
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 42°0′27″N 12°6′18″E
Numerus incolarum: 37 855
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Urbs metropolitana Romae capitis

Geographia

Superficies: 134.32 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Angularia, Castrum Brachiani, Portus, Ladislaopolis, Punicum, Tulphae

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Fürstenfeldbruck, Liberiacum, Sexi Firmum Iulium

Tabula aut despectus

Caere: situs
Caere: situs
Monumentum militibus occisis dedicatum

Caere[1][2] (-indecl., n.) vel Caeres[1] (-gen. Caeritis, n.) (alia nomina: Caere Vetus[1]) (Italiane: Cerveteri) est oppidum Italiae et municipium, circiter 37 280 incolarum, in Regione Latio et in Urbe metropolitana Romae Capitis situm. Incolae Caeretes[1] sive Caerites[1] et Caeretani[1][3] appellantur.

Insignia

Nomen

Saeculo XIII Caere Vetus appellatum, unde (fortasse per ablativum locativum Caere Vetere >) Cerveteri; cf. Caere Novum (it:Ceri). Incolarum vocabulum est Caeres[4] sive Caerētanus.

Etrusce Cisra, Graece Agylla; Italiane appellatum Cerveteri.

Geographia

Municipium Mare Tyrrhenicum adiacens.

Historia

Caere antiquissima, Dodecapolis Etruscae urbs fuit.

Cives praeclari

Mortui

Aedificia egregia

Ecclesia Catholica Romana

Caere[3] fuit sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae et hodie Sedes Titularis Ecclesiae Catholicae Romanae. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Caeretana[3] est. Hodie urbs in Sede Suburbicaria Portuensis-Sanctae Rufinae est.

Fractiones, vici et loci in municipio

Regiones oppidi

Fractiones

Due Casette, Furbara, Borgo San Martino, Sasso, Valcanneto, Casetta Mattei, Cerqueto, Quartaccio, Campo di Mare.

Loci

Municipia finitima

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Caeritem spectant.

Pinacotheca

Notae

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
  2. Thesaurus Linguae Latinae. Onomasticon, volumen II (1907) 31-33. — Caere non videtur indeclinabile esse: Nom. Caere (apud omnes), acc. Caere (apud omnes); gen. Caeritis (Verg.Aen. 8.597; unicum testimonium genetivi); abl. Caere (plerumque) sive Caerēte (Verg.Aen. 10.183; Prisc.Gramm. 2.134.11); dativi testimonium deest.
  3. 3.0 3.1 3.2 "Dioecesis Caeretana" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)}
  4. Gen. plerumque Caeritis, sed etiam Caerētis invenitur.