Ariobarzanes[1] (Persice nunc البرز ʔælˈboɾz) est systema magnum iugorum montium Iraniae septentrionalis, haud longe a mari Hyrcani litoris meridiani distans. Parthos a Massagetis Ariobarzanes dividit, ut Orosius dicit, id est Persiam a regionibus borealibus. Altae planitiei Iranicae Ariobarzanes pars est.
A montibus Talyschensibus in occidente ad montes Turcomano-Chorassanicos[2] in oriente Ariobarzanes extenditur. Cacumen altissimum est Hyrcanus mons (qui et Demavendum[3] appellatur), 5609 m altum, mons ignifer exstinctus, haud longe ab Teherano situs.
Simurgi nidus in Ariobarzane fuisse Firdausius in Libro regum dicit.
Situs geographici et historici: Locus: 36°4′33″N 51°47′46″E • Store norske Lexikon |