Alta planities Iranica[1] (Persice فلات ایران) est planities elevata maxima, quae Iraniam Pakistaniamque et Afganiam, paene totas occupat necnon Turcomanniae partem. A demissione Mesopotamica ad Indi vallem extenditur. Sinus Persicus et mare Arabicum margines planitiei Iranicae meridionales alluunt. Zagrium, Ariobarzanes, Turcomano-Chorassanici (quorum pars Parthau) aliique montes partes altae planitiei Iranicae sunt. Flumina eois maxima sunt Pasitigris, Arius, Etymander. Sicca et deserta maior pars planitiei Iranicae est et pluviis paene caret.
![]() |
Situs geographici et historici: Locus: 36°17′0″N 59°3′0″E • Thesaurus Getty |