Apollonius Pergaeus (Graece Ἀπολλώνιος ὁ Περγαῖος), anno 262 a.C.n. Pergae natus et anno 189 mortuus, mathematicus Graecus fuit, Conicorum illustrium auctor.
Pergae(de) natus et educatus Alexandriam migravit, ubi in schola Euclidis geometriae studebat et post ipse docebat. Pergam revertit et ibi scholam Musaeo Alexandrino similem condit, sed mortuus est, ut putant, Alexandriae. Filium habuit, quem in libro suo memorat.
Euclides Apollonii magister librum nobis ignotum de sectionibus coni composuit. Octo libros Conica Apollonii habebant, quorum quattuor textus Graecus servatus est. Liber primus definitiones sectionum conicarum continet, libri a secundo usque ad quartum de focibus et asymptotis et polis et aliis punctis sectionum conicarum 387 theoremata habent. Trium librorum solum versio Arabica, a Thebit(en) facta, nota est. De libro octavo Pappus Alexandrinus quaedam refert. Edmundus Halley Conica cum reconstructione libri octavi anno 1710 edidit. Iohannes Keplerus Conicis usus est, ut orbitas ellipticas planetarum demonstret.
Multos alios libros a Pappo nominatos, sed perditos, Apollonius composuit, e.g.:
![]() |
Lexica biographica: Treccani • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Deutsche Biographie • Store norske leksikon |