Arandeira negra

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Magnoliopsida
Orde:	Ericales
Familia:	Ericaceae
Subfamilia:	Vaccinioideae
Tribo:	Vaccinieae
Xénero:	Vaccinium
Especie:	V. uliginosum

Nome binomial

Vaccinium uliginosum
L.

A arandeira negra^[1] Vaccinium uliginosum é unha especie de planta fanerógama pertencente á familia das ericáceas.

En Galiza aparece (Vaccinium uliginosum subsp microphyllum), ás veces difícil de diferenciar da arandeira brava (Vaccinium myrtillus).

En inglés recibe o nome de black billberry.

Hábitat

[editar | editar a fonte]

É nativo das rexións temperadas do hemisferio norte, a baixa altura no Ártico, e en grandes altitudes ao sur dos Pireneos, os Alpes e o Cáucaso en Europa, as montañas de Mongolia, no norte da China central e o Xapón en Asia, e a Sierra Nevada en California e as Montañas Rochosas en Utah en América do Norte.

Medra sobre solos acedos en uceiras húmidos, páramos, tundra, e no sotobosque dos bosques de coníferas, desde o nivel do mar no Ártico, até 3400 msnm de altitude no sur da gama. En Galiza atopámola nas montañas orientais.

Descrición

[editar | editar a fonte]

É un gamallo caducifolio que medra decia os 10–75 cm de altura, rara vez 1 m de altura, cos talos de cor marrón (a diferenza dos talos verdes da estreitamente relacionada arandeira brava (Vaccinium myrtillus). As follas son ovaladas de 4–30 mm de longo e 2–15 mm de largo, de cor azul-verde pálido, cunha boa marxe e ápice arredondado. As flores son pendulares, en forma de urna, de cor rosa pálido e 4–6 mm de longo, producidas a mediados da primavera. O froito, o arando, é unha baga de cor azul escura-negra de 5–8 mm de diámetro, cunha polpa branca, doce e comestíbel cando está chegada a finais do verán.