Sklaverei isch dr Zuestand vom ene Mensch, wo vom en andere as si Aigedum behandlet wird.
Noch dr Legaldefinition vom Zuesatzüberiikomme über d Abschaffig vo dr Sklaverei, wo 1956 vo de Veräinte Nazione abgschlosse worde isch, bedütet «Sklaverei» d Rächtsstellig oder Laag von ere Person, wo an ere äinzelni oder alli Befuegniss usgüebt wärde, wo mit em Äigedumsrächt verbunde si, und «Sklav» e Person in ere sonige Rächtsstellig oder Laag.[1]
Bi dr Sklaverei im änge Sinn vo dr Gschichtsschriibig isch s Rächt, Sklave z chaufe, z verchaufe, z miete, z vermiete, z verschänke und z vererbe gsetzlig verankeret gsi. D Sklavegsetz häi die brivat- und stroofrächlige Gsichtspünkt vo dr Sklavehaltig und vom Sklavehandel greeglet; drzue häi si au bestimmt, weli Rächt d Sklave ghaa häi. In vile Staatswääse, wo Sklave ghalte worde si, häi d Sklave e gwüssi Rächtsfäähigkäit ghaa und häi z. B. vor Gricht chönne goo oder Äigedum chönne erwirtschafte, so dass si mänggisch sich häi chönne freichaufe. D Sklaverei het chönne erblig si – d. h. d Noochkomme vo Sklave si sälber unfrei gsi –, das isch aber nit in alle Staatswääse, wo d Sklaverei kennt häi, eso gsi. Mä muess au underschäide zwüsche lääbenslange und temporääre Forme vo dr Sklaverei.
Im ene witere Sinn verstoot mä under Sklaverei au e Freihäitsberaubig und Nötigung vo Mensche, wo käi gsetzligi Grundlaage het in dr Gsellschaft, wo s bassiert.
