On viebe sins djin, c' est on viebe ki n' si codjowe nén ås diferinnès djins (cåzant, atôtchî, riwaitant).
Il est todi eployî come si l' sudjet sereut on rwaitant singulî.
Å pus sovint, il est eployî avou l' prono "i", afeye eto avou l' prono "ça".
- Il a stî on tins k' on-z aveut l' permis sins egzamin.
- Il avize kel voleu n' a nén moussî pa l' ouxh.
- I fåt çk' i fåt.
- Vos n' åroz k' a mete on coplemint, s' il astchait.
- I gn è vneut podecô do waraexhe vint.
- I lyi prind co ene zine.
- Cwand i tchôkive dins l' taeye (dins les houyires), i faleut rastoker.
- I va! Ça vos va?
- Ça va drole, pa côps !
- I fwait målåjhey è plaecer ene avou lu.
- I ploût; la k' i ratake a ploure; il a rploû so les fours.
- I lût les cwate soleas; i lût l' solea des cwate costés.
- I brouwene; i mozene.
- I nive; i nivteye; i payteye.
- Il a djalé a pire finde; il a co rdjalé.
- I rligne.
- I fwait spès; i freut spès ou çk' i s' piedreut.
- I fjheut on bea clair di bele.
- I n' fwait nén åjhey rôler pa ç' tins la.
- I fwait fenant, i fwait brexhlant, i fwait ridant, i fwait glimonant, i fwait soelant; i fjheut ene bonté d' tos les diåles.
- I s' aleve des walêyes.
- Il a do må d' ploure.
- I n' pout må di rfé bon, avou ces nûlêyes la.[1]
- ↑ Sourdant po sacwants egzimpes : L. Remacle, Sintake do walon del Gléjhe, tome II.