Willem van der Borcht (of van der Borght), ook Guilielmus a Castro (Brussel, 1622 - zelfste stad 1668) was e Brabantsche schryver en dichter van in den tyd van de Spoansche Nederlandn.
Je was roend de joarn 1650 leider van 't dichtgenoôtschap Vrye liefhebbers der rijmerconste. Zyn initiatief vor in Brussel e Nederlandstoalige schouwburg ip te richtn kost nie deuregoan deur e 'misverstand'.
"Brusselschen Blom-hof van Cupido", ghedeylt in dry deelen, waer van het eerste Deel zyn Minne-Klaghten. Het tweede vreughdighe Herders-gesanghen: Het derde Boertighe Lietjens. Te samen beduydende de aenkomste der Liefde, de Weder-minne, ende de bekomen gunste, met eyndelinghe voor het tweede boeck de Rancken van Cupido, Brussel, 1641; e bundel minnelyriek.
"Sedighe Sinnebeelden", op den aerdt der ghepluymde vier-voetighe, waterighe, ghekorven oft bloedeloose dieren, Brussel, 1642; emblematabundel
"Spieghel der eyghen-kennisse", bestaende in tesaemghebonde mal- ende treurdichten in-gheknoopt het conterfeytsel des wereldts, tot verbeternisse deses Eeuws feylen ende narrigheyds onderrichtinghe, versiert door Willem van der Borcht, Brussel, 1643 ; zeednleêrdicht met e portrait van den dichter an zyn eênentwientig joar.
"Rosimunda", treurspel, ghespeelt tot eene afscheydt van de Lief-hebbers der Rijmers-konste binnen Brussel op het Stadthuys. Mitsgaders eene antwoorde op de vrage (wat oft beter is peys oft oorloghe?) uytghesonden van weghen den Hooftman van onse L. Vrouwe Kranskamer binnen Brussel in 't jaer 1650 door den selven Autheur, Brussel, 1651
Gravure uut Brusselschen Blom-hof van Cupido (1641)
