Deze pagina is, aangezien deze ook bedoeld is voor niet-West-Vlamingen, uitzonderlijk in het Nederlands geschreven.
Dit blad bevat een oude, gearchiveerde versie van de spelliengsregels zoals ze nu gebezigd wordn ip de West-Vlamse wikipedia.
Ge zou best ier nietn nie mè an verandern, moa ge meugt olsan je klap doen ip 't discuusjeblad van de mêest recente versie. 't Is ôok meuglik dat den tekst ierounder geschreevn is in nen oudern variant van de uddige regels.
Klik hier voor een samenvatting van het SV 1.1.
Het West-Vlaams is geen eenheidstaal maar wel een dialectgeschakeerd taalcontinuüm. De bedoeling van het Standaardvlaams, kortweg SV, is een compromis te zijn over de spelling van de verschillende typisch West-Vlaamse klanken over de streekvarianten heen om zodoende de uniforme schrijftaal te worden voor West-Vlaams schrijvende auteurs. Die uniforme schrijftaal is nodig. Ze is nodig enerzijds opdat onze West-Vlaamse teksten voldoende ernstig zouden worden genomen en anderzijds om een referentie te worden voor alle West-Vlamingen die zich schriftelijk in hun eigen taal wensen uit te drukken.
Dit voorstel behandelt uitsluitend de spelling van het West-Vlaams en doet geen uitspraken die betrekking hebben op de verschillen qua woordenschat en qua vorm zoals vervoegingen, meervoudsvorming en verkleinwoorden. Zie het artikel over het West-Vlams met koppelingen naar artikels omtrent West-Vlaamse woordenschat en een proeve van grammatica. Kijk ook alvast es naar de woordenlijsten Nederlands - West-Vlaams en West-Vlaams - Nederlands.
Het SV is geen resultaat van een academische studie. Het werd ontwikkeld op basis van de vele voorstellen van de auteurs van deze West-Vlaamse Wikipedia die allen een opmerkelijk scherp ontwikkeld taalgevoel hebben. Hierdoor zouden de regels voor elke West-Vlaming gemakkelijk herkenbaar en toepasbaar moeten zijn.
De afspraken zijn ondergebracht in drie regelgroepen:
Dit Standaardvlaams is nog jong en wil verder groeien. Gebruik de discuusjepagina voor al uw reacties.
Alle auteurs op deze Wikipedia worden verzocht de hier vermelde regels zoveel mogelijk op hun pagina's toe te passen voor zover die geen streektaal-template bevatten (zoals in Brugge bijvoorbeeld). Maar zelfs op de streektaaleigen pagina's is het aan te bevelen met de SV-regels rekening te houden.
Gebruikte afkortingen:
De historiek is wel belangrijk om te begrijpen waarom wij tot een bepaalde spelling gekomen zijn.
Dit SV-voorstel is geen volledige grammatica van a tot z. Enkel de afwijkingen en probleemgevallen t.o.v. het AN passeren de revue. Het AN is van toepassing op alles wat niet in het SV wordt beschreven zoals
Over deze onderwerpen zul je in het SV niets terugvinden. Bijgevolg volgen we dan het AN.
Motivatie: wij zijn allemaal Nederlandstaligen, en elke Nederlandstalige die hier langskomt zal onze teksten in de eerste plaats volgens de AN-regels trachten te lezen. Volg dus zoveel mogelijk de spellingsregels van het AN. Doe dit ook bij leenwoorden[1]. Schrijf dus computer, New York, Windows 98, website, shampoo, yoghurt en niet een of andere fonetisch gespelde variant. Elke lezer zal die vreemde woorden meteen herkennen en correct uitspreken.
Veel West-Vlaamse woorden zijn etymologisch[2] verwant met hun AN-tegenhangers maar bevatten een of meerdere klanken die afwijken van hun Nederlandse variant. De algemene regel is dat we in het SV de West-Vlaamse uitspraak volgen.
SV: meur (muur), veugel (vogel), peird (paard) SV: joenk (jong), puppe (pop), rienk (ring)
Dit is de algemene regel. De meer specifieke regels die nu volgen, krijgen voorrang.
Worden wel op z'n West-Vlaams geschreven: geografische namen, geschiedkundige periodes en gebeurtenissen.
SV: Olland, Iengeland, Aspengouw, de Roonberg (de Rodenberg) SV: de Verlichtienge, de Fransche Revolusje
Worden niet verwestvlaamst: persoonsnamen, merknamen.
SV: Julius Caesar, Karel de Stoute, Vauban, Johan Vande Lanotte SV: Honda, Hommelbier
Als de titel van een artikel in Wikipedia een eigennaam is, volgt men de officiële normale spelling.
De doffe e voor de eind-n wordt in het West-Vlaams nooit uitgesproken.
In het SV schrijven we die dus niet.
SV: moak'n (maken), noamn (namen), volgn (volgen), ziengn (zingen)
Let op:
SV: bluuvn (blijven), eet'n (eten), geneezn (genezen), loop'n (lopen)
SV: mussche (mus), pupp'n (poppen), sperrn (sparren), tusschn (tussen) SV: kommn (komen), leggn (leggen), visschn (vissen), zeggn (zeggen)
SV: bin (binnen), weun (wonen), win (winnen)
SV: ond'n (honden), vind'n (vinden), zend'n (zenden)
Wanneer aan de eind-n een explosieve medeklinker (b, d, k, p, t) voorafgaat, wordt die medeklinker in het West-Vlaams geheel of gedeeltelijk door een nasale stoot vervangen, de fameuze glottisslag. Na die medeklinker schrijven we een apostrof.
SV: krabb'n (krabben), rebb'n (ribben), schubb'n (schubben) SV: boad'n (baden), ond'n (honden), tid'n (tijden), zend'n (zenden) SV: drukk'n (drukken), klienk'n (klinken), werk'n (werken) SV: kremp'n (krimpen), loop'n (lopen), pupp'n (poppen) SV: buut'n (buiten), vicht'n (vechten)
Het apostrof vervangt evenwel ook de stomme e. Daarom zijn de regels rond Finale -en van toepassing.
Schrijf oa waar het AN een lange aa heeft.
Uitspraak:
SV: nen broavn oane (een brave haan), e roare toale (een rare taal)
De AN-ei in woorden als klein, geit spellen we als e (indien open[6]) of ee (indien gesloten[3]).
SV: e klene gete (een kleine geit), nen oud'n eek (een oude eik)
Zie ook diftongering van ee.
In het West-Vlaams worden AN-g en AN-ch consequent als h uitgesproken.
Het SV behoudt evenwel de AN-spelling.
SV: M'ein genoeg gelachn, me goan nu serieus zin. SV: Brugge, Gilwe (Geluwe), vichtig (vijftig), kluchtig
In het West-Vlaams wordt de initiële h nooit uitgesproken.
Het SV volgt deze West-Vlaamse uitspraak.
SV: oane (haan), elegansn (helegans) SV: 't Euvelland (Heuvelland), Ooglee (Hooglede), 't Oge ('t Hoge, wijk in Kortrijk)
Woorden met een finale AN-ij krijgen in het SV altijd een ie.
SV: brouwerie (brouwerij), tovenoarie (tovenarij) SV: Zie en es nie bie mie. (Zij is niet bij mij.)
Zie ook de streekafhankelijke AN-ij.
De AN-ing uitgang wordt in het SV altijd -ieng of -ienk.
SV: koppelienge (koppeling), verbeterienge (verbetering) SV: keunienk (koning), rienk (ring)
Schrijf ei waar je een lange Franse è hoort, zoals in het WV voor paard, graag, hebben.
Die ei is in deze context geen tweeklank.
Uitspraak: zoals de Franse è.
SV: Ik ei da peird geirne. (Ik heb dat paard graag.) SV: Stop ne kêe mei bleit'n. (Hou nu es op met wenen.)
In een aantal woorden stelt de ei wel degelijk een tweeklank voor.
SV: eiers (eieren), eigenlik (eigenlijk), gezeid (gezegd)
Schrijf i voor de vocaal[7] die je hoort in het WV voor Kortrijk, mijn.
Uitspraak: ergens tussen AN-i, AN-ee, AN-ie.
SV: Min lief es e schrifster uut Kortrik. (Mijn lief is een schrijfster uit Kortrijk.) SV: 'k Wete mei min lif ginne weg. (Ik weet met mijn lijf geen weg.) SV: Dat es van olle tid'n. (Dat is van alle tijden.)
Zie ook de streekonafhankelijke AN-ij.
We schrijven o (en volgen het AN) voor de typisch streekafhankelijke klank die je hoort in het WV voor grond, mond.
Uitspraak: ergens tussen AN-oo en AN-oe.
SV: Die jonge blonde eurn ond ligt up de grond.
We schrijven oe (en volgen het AN) voor de typische West-Vlaamse uitspraak van de AN-oe in sommige woorden zoals groep, vloek.
Uitspraak: ergens tussen AN-oo en AN-oe.
SV: groep, vloek
We schrijven ou (en volgen het AN) voor de typische West-Vlaamse uitspraak voor de AN-ou in hout, zout.
Uitspraak: ergens tussen AN-oo en AN-oe.
SV: out, zout, koud, goud
Schrijf u (indien open[6]) of uu (indien gesloten[3]) voor de klinker die je hoort in het West-Vlaams voor buiten, muis.
Uitspraak: ergens tussen AN-uu en AN-eu.
SV: Min wuuf bluuft in eur uzeke, ze goat de computer gebruuk'n. AN: Mijn vrouw blijft in haar huisje, ze gaat de computer gebruiken.
SV: Buut'n loop'n d'r vuuf brune muuzn. AN: Buiten lopen er vijf bruine muizen.
We schrijven sch voor de AN-sch-combinatie ongeacht haar plaats binnen het woord.
De uitspraak is sterk streekafhankelijk: sj, sk, sjk, sch, sjch, s, s' (s met glottisslag).
SV: verschil, geschiedenisse SV: Die schone gast'n droagn lelike schoen. Die knappe gasten dragen lelijke schoenen.
Bij bepaalde afleidingen (meervoudsvorm en bijvoeglijk naamwoord) krijgen sommige West-Vlaamse woorden het sch-achtervoegsel dat we tot 1954 ook in het Nederlands aantroffen. Ook hier schrijven we die klank als sch.
De uitspraak is eveneens sterk streekafhankelijk (en verschilt soms van de eerder vermelde sch) : sj, sk, sjk, sch, s, s' (s met glottisslag).
SV: minschn, visschn, musschn mensen, vissen, mussen SV: ne joarlikschn stoet een jaarlijkse stoet SV: Vlamsche, Spoansche, Iengelsche, Fransche, Duutsche
In hun grondvorm (zelfstandig naamwoord enkelvoud) valt dit achtervoegsel achterwege bij mannelijke en onzijdige woorden. Bij vrouwelijke woorden blijft de sch wel behouden.
SV (m) : mins, vis mens, vis SV (v) : e mussche, e Vlamsche, e Spoansche een mus, een Vlaamse [vrouw], een Spaanse [vrouw] SV (o) : Vlams, Spoans, Iengels, Frans, Duuts (het) Vlaams, Spaans, Engels, Frans, Duits
We schrijven -tie (en volgen het AN) in woorden zoals informatie, politie.
Uitspraak: sie, se, sje...
SV: informoatie, politie (informatie, politie)
Schrijf ê (indien open[6]) of êe (indien gesloten[3]) wanneer de lange ee een diftong[5] is.
Uitspraak: jee.
SV: Rênienge, Vormezêle, êne, ênige, gêne, verênigd, klêne, zêver, ollêne (alleen), bête (biet), êlegansn (helemaal) SV: klêen, dêelgemêente, gerêed, mêer (meer), êen, zêe, wêe (weide) SV: Den êest'n kêe est vrêe de moeite.
Wie geen tweeklank hoort, schrijft die niet.
SV: Renienge, Vormezele, ene, enige, gene, verenigd, klene, zever, ollene (alleen), bete (biet), elegansn (helemaal) SV: kleen, deelgemeente, gereed, meer (meer), een, zee, wee (weide) SV: Den eest'n kee est vree de moeite.
De diftongering heeft tot gevolg dat de ee-klank kort wordt uitgesproken: kleen ↔ kljin, meer ↔ mjir .
Schrijf ô (indien open[6]) of ôo (indien gesloten[3]) wanneer je in de West-Vlaamse oo een tweeklank hoort.
Uitspraak: woo.
SV: grôte, schône, ôge (oog/hoge), tôpe (samen), kôlemarsjang (kolenhandelaar), zô, vô (voor) SV: grôot, ôok, ôofd (hoofd), rôod, lôop'n (lopen), gebôorn (geboren) SV: De môordenoare es uutendelik ter dôod verôordêeld.
Wie die niet hoort, schrijft die niet.
SV: grote, schone, oge (oog/hoge), tope (samen), kolemarsjang (kolenhandelaar), zo, vo (voor) SV: groot, ook, oofd (hoofd), rood, loop'n (lopen), geboorn (geboren) SV: De moordenoare es uutendelik ter dood veroordeeld.
De diftongering heeft tot gevolg dat de oo-klank kort wordt uitgesproken: vorig ↔ vworrig, ook ↔ wok.
Schrijf ôa wanneer je in de West-Vlaamse oa een tweeklank hoort.
Uitspraak: wa.
SV: môat'n (maten, vrienden)
Wie die niet hoort, schrijft die niet.
SV: moat'n
De diftongering heeft tot gevolg dat de oa-klank kort wordt uitgesproken: moat'n ↔ mwott'n.
Afgekapte woorden mogen zowel los geschreven worden maar mogen ook aan het vorige of volgende woord worden gekleefd. Als je ze zelfstandig schrijft, plaats dan een apostrof op de plaats waar de verdwenen karakters stonden.
SV: Es 'n in 'n of? SV: Esn in nof? AN: Is hij in de tuin? SV: 'k En peinze 't nie. SV: Ken peinzet nie. AN: Ik denk van niet. SV: 's Noens wos 'n ier pertank. SV: Snoens wosn ier pertank. AN: Hij was nochtans deze middag hier. SV: Ja 'k en doe, 'k goa na 't Oge. SV: Jakkendoe, kgoa na Toge. AN: Toch wel, ik na naar het Hoge.
In de taalkunde worden vaak bijbelfragmenten gekozen om talen te illustreren of onderling te vergelijken. Dit zijn teksten met een gangbare woordenschat die iedereen wel vlug herkent.
[11] En je [Jezus] begoste te verteln: D'r wos entwiene die twee zeuns adde. [12] De joengst'n van die twee zei tot zin voader: "Voader, gif mie min deel da mie toekomt." En je verdeelde ol dat'n ad tusschn zin zeuns. [13] Nie lange doarachter zette den joengst'n zeune an mei ol zin bezittiengn en je gienk na e ver land, wo dat'n 't ol verbuuschde in e wild leevn. [14] Oet'n 't ol verdoan ad, woster ne groot'n oengersnood in da land en je begoste tekort te komn. [15] Je zochte werk bie d'inweuners van da land, en ze zond'n em tland up om voo de zwins te goan zorgn. [16] J'a geirne de scheln wiln upeet'n die de zwins kreegn, moa niemand gof em entwodde. [17] Toen begost'n em 't overpeinzn en je zei: "'t Werkvolk van min voader eit eet'n over, en ik vergoa ier van den oenger. [18] Kgoa were keern na min voader en kgoa teegn em zegn: Voader, kei misdoan teegn den emel en teegn joe; [19] 'k benne 't nie weird da je gie mie nog joenen zeune noemt, doe mei mie tselste lik mei joe werkvolk. [20] Toen keerd'nem zere were na zin voader. Zin voader zag em ol van verre ofkomn. Je kreeg compasje en je liep d'r na toe, je vloog rond zin nekke en gof em ne pieper.
(Origineel fragment overgenomen uit http://www.denieuwebijbelvertaling.be.)
[11] Maria stond bie 't graf te krischn. Ze krees en ze boog eur voorover na da graf, [12] en ze zog doa twee iengeln in witte kleers zit'n, neerst'n bie 't oofd en nandern bie de voet'n, up de plekke woa dat tlik van Jezus a geleegn. [13] 'Vowuk kris je gie?' vroegn z'an eur. Zie zei: 'Z'ein min Ere weggenoomn en 'k wete nie na woa dan z'em gebrocht ein. [14] Achter da ze da gezeid ad, keerde z'eur omme en ze zog Jezus stoan, moa zie wiste nie dat em wos die doa stond. [15] 'Vowuk kris je gie?' vroeg Jezus an eur. 'Wie zoek je gie?' Maria peinsde dat novenier wos en ze zei: 'Oe je gie em eit weggenoomn, zeg mie toen woa da j'em geleid eit, toen kunne 'k em goan oaln.' [16] Jezus zei teegn eur: 'Maria!' Ze keerde eur omme en zei: 'Rabboeni!' (Wuk da wil zegn 'meester'.) [17] 'Pak mie nie vaste,' zei Jezus. 'Ik benne nog nie upgesteegn na de Voader. Lop na min broers en zusters en zeg teegn under da'k omoge goa na min Voader, die ook junder Voader es, na minen God, die ook junder God es.' [18] Maria uut Magdala gienk noa de leerliengn en zei teegn under: 'k Ei den Ere geziene!' En ze vertelde olles wuk dat'n em teegn eur a gezei.
(Origineel fragment overgenomen uit http://www.denieuwebijbelvertaling.be.)
Gebruik de discuusjepagina voor alle verdere reacties aub.