Moturidiylik (arabcha: الماتريدية) (arabcha : ạlmạtrydyẗ : al-Māturīdiyah[1]) — islom taʼlimotining asosiy sunniy maktablaridan biri boʻlib IX-X asrlarda sxolastik dinshunos Abu Mansur al-Moturudiy[1] – o‘zbek musulmon olimi, aqidashunos, faqih, usul sohibi tomonidan ishlab chiqilgan.
Al-Moturidiy bir sistematik ilohiyot (kalom) maktabi ostida Balx va Movarounnahrning hanafiy musulmon ilohiyotchilari orasidagi mavjud teologik islomiy eʼtiqodlarni tizimlashtirdi va tartibga soldi[1]. U islom dinining muqaddas kitoblarini sharhlashda asos qilib sunnatni va saxobalar hayotini olgan. Imomi Moturudiy va Imomi Ashariy aqida asoslarining farqi yoʻq ayrim ihtiloflar faqatgina mintaqa soxalarining kelib chiqishi bilan bogʻliq masalalarda uchrab turadi[2][3]. Moturidiylikda har bir insonning taqdiri Alloh tomonidan belgilab qoʻyilganiga qaramay, u oʻz xatti-harakatlari uchun javobgardir, deb hisoblanadi. Moturidiylikka koʻra, inson imtihonlar uchun yaratilgan. Shu bilan bir vaqtda taqdir sinovlaridan oʻtishi kerak va toʻgʻri yoʻlni topish uchun harakat qilishi kerak. Hayoti davomida har bir qabul qiladigan qarorlari oʻziga bogʻliq ekanligini takidlaydi[3].
Moturudiylik dastlab Oʻrta Osiyoning Movarounnahr(hozirgi O'zbekiston)hududidan tarqalgan edi, lekin u XVI asrda Safaviylar shialikni qabul qilgunga qadar Forsning sunniy musulmonlari va Ahl-ar-Ray (aql ahli) oʻrtasida hukmron teologik yoʻnalishga aylandi[4]. Moturudiylik Usmonli imperiyasida va Hindistondagi Boburiylar hukumdorligida asosiy etiqod shali sanalar edi. Qadimgi Usmonli va Boburiylardan tashqari koʻpchilik turkiy qabilalar , Hui xalqi , Oʻrta Osiyo va Janubiy Osiyo musulmonlari ham Moturidiy etiqodiga amal qiladilar. Arab moturidiy olimlari ham boʻlgan.
Moturidiylik taʼlimoti rivojlanib, XIII asrdan keyin Movarounnahr hududidan chiqib, musulmon Sharqi mamlakatlariga yoyildi[5]. Saljuqiylar hukmronligi davrida hamma joyda islom aqidalarida moturidiylik tatbiq qilindi. Sunniylikning hanafiylik mazhabiga eʼtiqod qiluvchilarning barchasi aqida bobida imom Moturidiy, uning shogirdlari hamda izdoshlari yozib qoldirgan asarlarga tayanib ish koʻradilar[6]. Islom olamining aksariyat mintaqalarida, Suriya, Iroq, Turkiya, Pokiston, Hindiston, Shom. Afrikada bu taʼlimot hozir ham oʻrta va oliy diniy oʻquv yurtlarida mustaqil fan sifatida oʻqitib kelinadi.[7].
Al-Moturidiy islom fiqhidagi hanafiy mazhabining yetakchi olimi boʻlib, oʻzining teologik qarashlari va gnoseologik nuqtai nazarini maktabning asoschisi Abu Hanifa an-Nuʼmon (milodiy VIII asr) taʼlimotiga asoslagan[8]. Islom ilohiyotidagi Moturidiy maktabi shunday deydi:
Imonning ustunlari[11].
Ilm va falsafani qoʻllab-quvvatlash[13]. Moturidiylar, iymon amaliga qarab koʻpaymaydi va kamaymaydi, deganlar. Bu taqvo (taqvo) boʻlib, koʻtaradi va kamaytiradi. [26] Moturidiylar tavhidning muhimligini taʼkidlaydilar. Moturudiylarning aqidasiga koʻra farishtalar gunohdan masum hilqat Hudo ularni nurdan yaratgan[14]. Shayton esa odamga azaliy dushman. Moturudiy aqidasiga koʻra shaytonning asli farishtami yoki avvaldan iblis boʻlganmi ahamiyatli emas[15]. Asosiysi undan extiyot boʻlish va gunoh qilmaslik[16].