Semai, halk şiirinde hecenin sekizli ölçüsü ile koşma biçiminde düzenlenen ve özel bir ezgi ile söylenen şiirlerdir.

Türk müziği'nde de beste formu olarak karşımıza çıkarlar. Ağır Semai ve Yörük Semai olmak üzere ikiye ayrılırlar.

Genel özellikleri

• Genellikle en az üç, en fazla beş dörtlükten oluşurlar.
• Semainin kafiye düzeni abab, cccb, dddb şeklinde olup koşma ile benzerlik gösterir
• Çoğunlukla doğa, güzellik, ayrılık,kavuşma gibi duygusal ve lirik temaları işlerler.
• Semainin hece ölçüsünün yanında aruz kullanılarak yazılanları da vardır.
• Özel bir bestesi vardır.
• Sekizli hece ölçüsü ile söylenir.
• Şiirin sonuna doğru mahlas kullanılır.
• Yaygın olmayan bir nazım şeklidir.
• Dili sade ve yalındır halkın günlük yaşantıda kullandığı deyim ve deyişlerden yararlanılır.
• Birçok yönüyle koşmalara benzerler. Aralarındaki fark, semailerin sekizli hece ölçüsüyle yazılmaları, koşmaların ise 11'li hece ölçüsüyle yazılmalarıdır.
• Karacaoğlan ve Erzurumlu Emrah güzel örneklerini vermiştir.

Ayrıca bakınız

• Geraylı