Paris'teki zafer takı

Klasisizm, Antik Yunan ve Roma sanatını temel alan tarihselci yaklaşım ve estetik tutumdur.[1] "1660 ekolü" olarak da bilinir.

Klasisizm kelimesinin kökeni Fransızca olan "klasik" kelimesidir, bu da "seçme" demektir. Klasisizm'in temel ögeleri kendi içinde soyluluk, sağ duyu ve akılcılık, uyum, açıklık, sınırlılık, evrensellik, idealizm, denge, ölçülülük, güzellik ve görkemliliktir. Yani bir eserin klasik sayılabilmesi için bu özellikleri barındırması gerekmektedir. Kısaca klasik bir eser, bir üslubun en yetkin ve en uyumlu ifadesini bulduğu eserdir. Klasisizm temellerini Rönesans aristokrasisinden alır. Klasisizm bir bakıma aristokrasinin ürünüdür. Kuralcılık olarak da bilinir.

Yeniden doğuş diye adlandırılan Rönesans döneminde gelişmiştir.[2] Bu akımın izleri bir önceki dönemde Rebelais ve Montaigne’de, hatta Aristoteles’tedir.

Edebiyatta klasisizm

Dünya edebiyatında klasisizmin önemli öncüleri ve temsilcileri

Not: Türk edebiyatı sanatçıları Klasisizm akımının tüm özelliklerini göstermez. Örneğin Şinasi, Ahmet Vefik Paşa ve Direktör Ali Bey, "Sanat, sanat içindir" anlayışını benimsemek yerine "Sanat toplum içindir" anlayışını benimsemişlerdir.

Kaynakça

  1. ^ Gagarin, Michael (2010). The Oxford encyclopedia of ancient Greece and Rome. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195170726. 
  2. ^ Campbell, Gordon (2003). The Oxford dictionary of the Renaissance. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198601753. 
  3. ^ Raymond, Gino (2008). Historical dictionary of France (2. bas.). Lanham, Md.: Scarecrow Press. ISBN 978-0810850958. 
Kategori